Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 17

Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 17
STAURAR ekki hve langt fram á nótt, til þess aS hafa gætur á mér. Eí nokkurt rétt- læti er til, þá er eg viss um að honum hefir hefnst fyrir þetta.” Maria hélt að karlinn hefði sett jjetta saman. En eg er viss um, aö ef hún hefði sé'ð andlitið á karlinum, þegar hann sagöi mér söguna, þá hefði hun ekki- efast um, að hann sagöi þetta satt. Mér datt strax í hug annaö dæmi og hélt áfram. “Þú manst eftir honum Einari, sem smíðaði húsið okkar. Einu sinni ur'ö- um viö ekki á eitt sáttir. Þá sag'Si hann mér þessa sögu: Hann hafði lengi unniö hjá manni, sem kominn var svo langt í iðn sinni, að hann kallaði sig byggingameist- ara. Einar átti að líta eftir smíði á húsi fyrir hann. Þeim varð alvar- lega sundurorða. Það kom til út úr því, að Einar vildi ganga betur frá í kringum eldfærin en byggingameistar- inn. Byggingameistarinn hótaði að reka hann í burtu ,ef hann hlýddi ekki. Einar varð því að láta undan síga. En fáum vikum eftir að húsið var fullgert kviknaði í því, einmitt vegna þess, aö ekki hafði verið farið að ráðum Ein- ars, og það brann til kaldra kola. Húsið var ekki komið í eldsábyrgð. Eigandinn stóð þvi eftir með tvær hendur tómar og aðrir urðu að hlaupa undir bagga með honum. Heldurðu að húseigandanum hafi ekki fundist hann reka sig alt eins tilfinnanlega á byggingarmeistarann eins og eg á ljóskersstaurinn? “Ef þú kallar alt þessu líkt, staura,” sagði María, “þá geturðu lengi haldið áfram.” “Lofaðu mér að segja þér eina sögu enn þá,” sagði eg. Sannleikurinn var ■ ,i, au eg eygði ekki út yfir sagna- !: reiðuna, sem mér datt í hug. Og mér meira en datt í hug að halda Maríu vakandi fram undir morgun til þess að hlusta á þær. Mér fanst svið- inn í mínu eigin sári minka við það. “Það komst einu sinni til tals, að tvær sýslur hér á landi legðu saman til að koma upp ullarverksmiðju. Sér- fróðir menn höfðu verið fengnir til að gera áætlun úm kostnaðinn. Hún átti að ganga fyrir vatnsafli. Lækir féllu um báðar sýslurnar. Víða voru því hentugir staðir til að reisa verk- smðjuna. Tveir voru þó álitnir heppilcgastir og landsháttum hagaði svo, að hvorugur tók öðrum fram. En svo illa vildi til, að þeir voru sinn í hvorri sýslunni. Um það urðu nú langar deilur og mikið þref á hvorum staðnum verksmiðjan skyldi standa. Hvor sýslan um sig vildi fá hana inn- an sinna takmarka. Ræðan harðnaði Stöðugt. Hvorugur málspartur vildi iáta sinn hlut. Kom þar að lokum, að hvor sýslan um sig neitaði að leggja fram fé til fyrirtækisins, nema verksmiðjan yröi innan sýslu. Þetta reið málinu að fullu, því að hvorug sýslan sá sér fært að koma upp verk- smiðjunni af eigin ramleik. Verk- smiðjan er ókomin enn og kemur lík- lega aldrei.” “Þetta veit eg að er satt,” sagði María. “Eg átti heima í annari sýsl- unni, og man þegar þetta kom fyrir.” Eftir litla þögn bætti hún við: “En livað alt fréttist. Eg er viss um, að ekki hefir þú verið liér á landi, þegar þetta skeöi og ekki var sagt svona frá því í neinu blaði.” “Flýgur fiskisagan”, sagði eg. “En nú skal eg segj a þér nokkuð! Eg þekti bónda, sem aldrei lét bera
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.