Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 43

Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 43
í RAUÐÁRDALNUM 105 af miljrtnum karlsins með henni ?“ sagði Björn. ,,Jæja!“ sag-ði Kjartan og- leit brosandi til Önnu; ,,nú eru þau loksins komin í leitirnar“. ,,Og harðgift, vona eg“, sagði Anna. ,,Ekki er það nú alveg“, sagði Kjartan íbygginn á svip; ,,eti það stendur til“. Nú urðtt allir að eftirtekt. ,,Svoleiðis var“ hélt Kjartan á- fram að segja, ,,að pilturinn og dóttir miljónaeigandans fóru um nóttina um borð á braðlest, sem ætlaði til Chicago, og konnist þang- að heil á húfi. En fregnin um það að þau hefðu strokið, var komin þangttð löngu á undan þeim; og hvernig sem þau reyndu, þá fékkst enginn prestur til að gefa þau sam- an í hjónaband. — Einn góðan veð- urdag koniu þau svo aftur til Nevv York, en voru þó ekki samferða. — Þegar stúkan kemur heim, sættist hún undir eins við föður sinn, og segir honum að pilturinn hafi brugð- ið föstu heiti við sig, þegar til Chicago hefði komið, og biður hún hann (föður sinn') að hefja strax mál á hendur hinum unga svikara fyrir trygðrof. Karl er mjög fús til þess og hyggur að hann með þessu nióti geti hefnt sín á piltinum fyrir þá mittkun og skapraun, sem hann hiífði orðið að þola. Hann lætur nú tafarlaust stefna piltinum; og svo kemur málið í rétt. I fyrstu játgr pilturinn á sig sökina, ogekk- ert annað liggur nú fyrir, en að dæma hann til fjárútláta fyrir svik sín og pretli; og miljónaeigandinn er næsta þungur í kröfum fyrir hönd dóttur sinnar. En þegar á réttaf- haldið Hður, býðst pilturinn alt í einu til að bæta fyrir brot sitt,mcð því, að standa við hið fyrra loforð sitt og ganga að eiga stúlkuna, ef hún sé enn fús til þess að eiga hann. En stúlkan var auðvitað fús til þess (því þetta var samantekið ráð þeirra) og lét hún málið falla niður, hvað seirt faðir hennar sagði. Og karl varð að lokum að ' sætta sig við þetta, og varð nauðugur að gefa það eftir, að þau ættust. En að líkindum hefir hann séð, að dóttir hans hefir beitt hann brögðum, og nag'ar liann sig' nú í handarbökin fyrir heimskuna. ,,Hvaða grýti 1“ sagði Björn; ,,þau léku þar laglega á gamla skrögg“. ,,Mitt álit er það, að dótturinni hafi farist mjög óheiðarlega við föð- ur sinn“, sagði Arnór. Það voru fyrstu orði.n, sent eg heyrði hann segja. , ,En henni var vorkunn11, sagði Anna, ,,þarsem karlfauskurinn stóð svona stranglega á móti því,að hún ætti manninn, sem hún elskaði". ,,Og lék ekki guðsmaðurinn.hann Jakob, á föður sinn forðutn?11 sagði frænka mín og brosti góðlátlega. Nú varð þögn nokkra stund. ,,En vitiö þið hvað 1“ sagði Kjart- an alt í einu; ,,það var stolið úr búð á Aðalstrætinu í nótt, einhverntíma á tímabilinu frá klukkan tíu í gær- kveldi til klukkun fimm í morgun. Eg las um það í morgunblaðinu. Heyrðir þú ekki talaö um það í dag, Arnór?“ ,,Nei“, sagði Arnór og horfði hvössum augurn á Kjartan. ,,Búðin, sem stolið var úr, er þó skamt frá bvggingunni, sem þú vinnur við“.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.