Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 28

90
SYRPA
Sir Walter Raleigh hafi átt aöal-
þáttinn í þessum ráðagerðum.
Fyrst var búin til skrá yfir þá staði,
sem líklegt var að Spánverjarnir
réðust fyrst á og einnig þá, sem
lágu beinast við árás herliðsins,
sem prinsinn frá Parma réði vfir.
Síðan var tekið til íhugunar með
hvaða ráðum mætti koma við skjót-
ustunr ogbestum vörnum,hvortheld-
ur með víggirðingum eða hersöfnun;
og að síðustu var gert ráð fyrir
hvernig mæla skyldi óvinunum, ef
þeir næðu að stíga á land.“
Nokkrir af ráðgjöfum Elizabetar
r&ðlögðu að öll áherzla skyldi lögð
á að útbúa landher, og síðan skyldi
tekið á nróti óvinunum, er þeir
kæmu á land, meö landorustu. En
hinunr viturlegri ráðleggingum
Raleighs og annara var þó fylgt.
Þeir sýndu fram á að nauðsynlegt
væri að útbúa fiota, sem mætti
Spánverjum á sjónunr, og kæmi í
veg fyrir, ef unt væri, að þeir lentu.
í herfiota Englands voru þft ekki
fieiri en þrjátíu og sex skip; en
hentugustu kaupskipum var safnað
saman úr öllum höfnum landsins;
og, íbúar Lundúna, Bristol og
annara stærri verzlunarbæja sýndu
sama áhugann í því að útbúa og
manna skipin sem aðalsmennirnir í
því að safna landher. Sjófarendur
af öllum stigum voru jafn fúsir sem
aðrir, og 17,742 sjómenn gáfu sig
fram til að manna enska fiotann.
Skipin, sem safnað varsaman, voru
191 að tölu og stærð þeirra allra
var 31,985 smálestir. Eitt skip í
flotanum (Triumph) varllOOsmá-
lestir að stærð, eitt var 1000 smá-
lestir, eitt 900, tvö 800, þrjú 600,
fimm 500, fimm 400, sex 300, sex
250, tuttugu 200 og hin þaðan af
minni. Hollendingar voru beðnir
að leggja lið; og sendu þeir sextíu
skip, fremur þó til að verja sjálfa
sig en hjálpa Englandi, því þcir sáu
hver liætta þeim var búin af því að
Spánverjar ynnu sigur.
,,Það eru til nákvæmari skýrslur
um skipatölu og allan útbúnað
spánska fiotans en þess enska. I
bók nokkurri sem er nefnd ,,Sjó-
ferðir“ eftir tnann, sem Hakluyt
hét, og sem er tileinkuð Effingham
lávarði, yfirfiotaforingja Englands,
er mjög nákvæm skýrsla um allan
útbúnað Spánverja, tekin eftir út-
lendum rithöfundi, sem þávaruppi.
Mjög nákvæm og löng lýsing af
spánverska flotanum var prent-
uð og gefin út af Spánverjum.
í henni var sagt frá, hversu mörg
skip þeir höföu og einnig hversu
margir sjómenn og hermenn voru á
öllum skipunum. Þá var greint
frá, hversu mikið þeir höfðu af
byssum,herklæðum, kúlum.kveikju-
tundri, púðri og vistum, ásamt öðr-
um útbúnaði. Þar við var bætt
nöfnum allra skipsforingja, aðals-
manna og heldri manna, sem höfðu
boðið sig fram til hcrþjónustu, og
voru þeir mjög margir. A öllum
Spáni var varla nafngreind fjöl-
skylda til né þektur maður, er ekki
ætti bróður, son eða einhvern ná-
kominn á fiotanum. Og allir voru
þeir vongóðir um að vinna sér ódauð-
lega frægð, aöalstign og auðæfi á
Englandi eða Niðurlöndum.
Portúgal útbjó og sendi undir
stjórn hertogans Medina Sidonia,
yfirforingja hersins,sem flotinn fiutti,
tíu stórskip, tvö smáskip, 1300 sjó-
nienti, 3300 hermenn,390 failbyssur
með meiru. Biscay sendi undir for-
ustu John Martines de Ricalde, sem