Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 47

Syrpa - 01.01.1914, Blaðsíða 47
í RAUÐÁRDALNUM 109 umheila viku í hitt skiftið. í hvert skiftið, sem hann hefir horfið, hafa þeir Kjartan og Björn spurt um hann hjá íslendingum (því Kjartan þekkir alla íslendinga í bænumj, og eins hafa þeir spurt um hann á lögreglustöðvunum, en enginn hefir vitað neitt um hann, enda þekkja hann fáir, því hann kom til bæjar- ins í fyrra haust. “ ,,En hafið þið ekki spurt hann, hvað hann hafi verið að fara, þegar hann hefir komið heim aftur?“ sagði eg. . ,,JÚ, oft og tnörgum sinnum, en hann segir aldrei neitt um það.“ ,,Á hann nokkur skyldmenni hér í Ameríku?“ ,,Ekki hér í Winnipeg. En hann var um tíma í New York, eftir að hann kom að heiman, og þar getur einhver af ættingjum hans verið- Hann hefir samt sagt mömmu, að foreldrar sínir væru löngu dánir, en að hann ætti eina systir á íslandi.“ ,,En borgar hann skilvíslega fyrir fæðið og húsnæðið?“ spurði eg. ,,Já, hann borgar æfinlega fyrir fram til fullrar viku. “ ,,Og hafið þið ekki minstu hug- mynd um, hvað hann er að sýsla, þegar hann er í burtu?“ sagði eg. ,,Nei, ekki hina allra minstu. En Kjartan getur þess til, að hann sé í einhverju leynifélagi, og verði að fara suður til Bandaríkjanna við og við, til þess að vera á fundum þess. “ ,,Þettaer alt saman sérlega dul- arfult og skrítið,“ sagði eg. ,,Já, alveg óskiljanlegt!“ sagði Anna. Svo fórum við að tala um alt annað, og gengum heim að lílilli stundu liðinni. En Arnór sat alt af á bakkanum og starði út á ána, þangað til komið var myrkur; þá gekk hann upp í herbergið þeirra piltanna og háttaði. Löngu eftir að eg var kominn í rúmið og búinn að slökkva Ijósið, var eg að hugsa um þenna kynlega unga mann og það, sem Anna hafði sagt mér um hann og hin leynilegu ferðalög hans. Það var eitthvað svo undarlegt og dularfult og stór- furðulegt við það, fanst mér, að hann skyldi af og til leynast í burtu, og vera að heiman marga sólar- hringa í einu, án þess að geta um það við heimafólkið, hvert hann hefði farið, og hvað hann hefði ver- ið að sýsla. Og eg fann að mig sár- langaöi til að komast að þessu ein- kennilega leyndarmáli — sárlang- aði til að fylgja honum eftir einhvern tíma, þegar hann leyndist í burtu, því eg þóttist vita, að eg mundi þá fá að sjá og heyra margt furðulegt. — Og með þessa löngun í hjartanu sofnaði eg að lokum fyrstu nóttina, sem eg var í skakka-húsinu. En Arnór fór eklci til vinnu sinnar daginn eftir. H. O’Brian. Eg hefi þegar getið þess, að það hafi verið ellefu herbergi uppi á loftinu í skakka-húsinu. Og þegar eg kom þangað, hafði frænka mín fjögur af þeim til umráða; en daginn eftir bætti hún hinu fimta við, og sváfum við Arnór þar í sínum ,,beddanum“ hvor. í hinum sex herbergjunum bjuggu tvær fjöl- skyldur, önnur ensk, en hin írsk, og hafði hvor um sig þrjú herbergi til umráða. Fjölsky'ldufaðirinn enski hét Potter, en hinn írski hét O’Bri-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.