Syrpa - 01.08.1920, Qupperneq 10

232
S YRP A
r
Islenzkt þjóðerni vestan hafs.
Fyrirlestur, er séra Adam Þorgrímsson flutti í Winnipeg
4. nóv. 1919.
Kaeru íslendingar! Kanada-lconur og Kanada-menn!
Eg ávarpa yður þannig af því, aS mér finst kveSjan ekki
full, nema hún sé svona löng. Ejg ávarpa ySur sem Islendinga,
af því þér eruS a'f íslenzku bergi brotin, og af því eg veit, aS þér
elskiS móSur ySar, ísland. En eg ávarpa ySur einnig sem Kan-
adamenn, því aS þér eruS iþaS engu síSur, þótt þér séuS Islend-
ingar. Þér eruS ef til vill einmitt betri Kanadamenn, af 'þyí aS
þér eruS Islendingar og haldiS viS íslenzkt þjóSerni. Þessum
orSum vona eg aS geta fundiS staS síSar í fyrirlestrinum.
Því ber ekki aS neita, aS vér erum, samkvæmt ómótstæSi-
legu eSlit tvískift. Vér eigum ítök beggja megin Atlantsihafs.
Island á ítök í hugum vorum og hjörtum, og Kanada á þar engu
síSiur óSal og aSalsréttindi.
Eg ætla aS minna ySur á sögu, sem þér hafiS líklega öll
heyrt. ÞaS er þjóSsagan um selshaminn. Samkvæmt gömlum
þjóSsögum eru selirnir menn, og samkvæmt iþessari þjóSsögu
geta þeir kastaS af sér söláhamnum stöku sinnum og orSiS aS
mönnum. Sagan segir frá manni, sem á unga og fagra konu, sem
fariS hafSi úr selsihamnum sínum, og maSurinn tók haminn og
faldi hann, svo aS konan gat ekki fariS aftur í sjóinn. Hann gift-
ist svo konunni og þau áttru saman sjö börn. En loks fann kon-
an selshaminn sinn, og hún tók hann og fór meS hann niSur aS
sjó. ÁSur en hún Steypti sér í sjóinn, þá sagSi hún: "Mér er
bæSi um og ó, sjö á landi og sjö í sjó.” Hún átti sjö börn á landi
og sjö í sjónum. Eftir þetta sást selur synda a nverjum. degi
fram undan landi mannsins hennar. Ást og trygS konunnar, til
þeirra, sem hún átti á landi, lifSi, þótt hún væri komin í sels-
haminn. ÞaS var aSeins náttúrueSHS, sem reiS baggamuninn,
svo aS hún kaus heldur aS vera í sjónum. — Þessi þjóSsaga er
listaverk, eins og þær eru fleiri, þjóSsögurnar. Vér finnum til