Syrpa - 01.08.1920, Qupperneq 28

250 S YRP A
En svo leit hún niSur á brúSurnar og horfcSi á t>aer um stund þegj-
andi, unz augu hennar snögglega fyjtust tárum.
Þá sagÖi Jerry meÖ skjalfandi rödd: Fayre, ástin mín
litli vinurinn minn, þú, sem hefir verið týnd svo lengi, segðu mér
hvað jþær heita.”
f staðinn fyrir að svara spurningu Hammond’s stundi stúlk.
an upp þessum orðum: ”Hún mamma Stauffer — hún hefir
ætíð verið góð við mig, þegar hún var ekki hrædd við —”
“Kærðu þig ekki um þau,” sagði Jerry ofur lágt. “Vertu
ekki að hugsa um þau. Þú getur breytt við 'þau eins og þér sýn-
ist — síðar. Hugsaðu nú um sjálfa þig, Fayre. Hugsaðu um
mig. Eg þóttist þekkja þig, kvöldið sem eg kom til Barre, þótt
birtan af ljóskerinu væri dauf. Og svo daginn eftir, þegar há-
degissólin síkein á bárið á þér á, leiðinni frá skólanum^ og það
glampaði á gullþræðina í því, þekti eg þig áreiðanlega. Eg hefi
elskað þig ajla æfi mína. Hugsaðu um — okkur — ástin mín —
og segðu mér, hvað brúðurnar heita.”
Dökkhærða stúlkan snerti gulrauða kjólinn og rólega and-
litið á annari brúðunni, með hálfgerðum undrunar- og lotningar-
svip, og sagði ofur hægt:
“Þetta er ihún A. B. C.”
“Auðvitað,” sagði Jerry hlæjandi, en augu hans voru samt
tárvot. “Hvað annað gæti hún, þessi bleikrauða, verið en hún
A. B. C. ? Auðvitað er hún A. B. C.. En hún, sú bláklædda,
Fayre? Eg man ekki nafn hennar sjálfur. Þegar við Mr. Car-
son fundum brúðurnar undir gluggasætinu, með silfur-armbönd-
in, sem voru orðin mórauð ---manstu ekki eftir silfur-armböndun-
um, Fayre, með pöfnum brúðanna grafin innan á þau? — Þá
stakk Mr. Carson þeim í vasa sinn og lofaði mér ekki að sjá nöfn-
in( og nú rhan eg ekki nafn hinnar bláklæddu, þótt eg hafi ajtaf
verið að reyna að grufla það upp. ----- Segðu mér, hvað sú blá-
fclædda iheitir, Fayre--”
Dökkhærða stúlkan beygði sig niður að borðinu, tók báðar
brúðurnar upp og þrýsti þeim fast að brjóstum sér. Augu henn-
ar mættu augum Jerry Hammond’s, og fundust honum þau jafn
björt og hlý sem sólarlljósið sjálft.
“Sú bláklædda,” sagði Miss Alison Fayre Gower, "er
Ohuddy Lal frá Bagdad.”
Af þessu leiddi það, að hún Sadie Podinsky fékk hina ó-
væntu brúðargjöf — nýja, einlyfta íbúðarhúsið uppi á hæðinni
og “bí,l”-húsið á bak við, sem stendur autt einungis þegar Sadic
Podinsky og maðurinn hennar — stöðvarinn á lestinni nr. 4 —
eru úti að aka í “bílnum”, sem fylgdi með í ofanálag.
Endir.