Syrpa - 01.08.1920, Side 47

S Y R P A
269
ptaðar svo þéttsettar, að þær hafa eigi allar nóg svigrúm til hring-
ihlaupa sinna, komast hver inn á annarar svið, draga að sér og
rekast á; nýjar stjörnur sjást því einna oftast í þéttum stjörnu-
ihópum. Eftir þessu ætti hættan aS vera minni fyrir vort sólkerfi,
iaf því þaS er utarlega í vetrar<brautinni, þar sem víðáttan er nóg
tog sólkerfin mjög dreifð í geimnum.
Framh.
Göng í gegnum jörðina.
Á fundi vísindafélagsins brezka, sem haldinn var í Bourne-
mouth nýlega, hóf Sir Charles A. Parson um ræSur um þaS
hvort unt sé aS grafa niSur í jörSina tólf til þrjátíu mílur í því
skyni aS ná þaSan orku.
KosnaSurinn viS aS grafa tólf mílur niSur (þaS er tíu sinn-
um dýpra en nokkurn tíma hefir veriS grafiS) mundi verSa um
25 miljónir dollara, og tíminn, sem til þess þyrfti, yrSi um 85
ár.
ÞaS er alls ekki ólfklegt aS á næstu hundraS árum gangi
vísindamennirnir skrefi lengra en Sir C. A. Parson stingur upp
á, og aS byrjaS verSi á því aS grafa göng alla leiS inn aS miöju
jarSarinnar, og þegar svo langt væri komiS, væri auSvitaó
hægSarleikur aS halda áfram og grafa þau alla leiS í gegnum
jörSina.
Stærsti erfiSleikinn viS þess konar fyrirtæki yrSi hitinn í
jörSinni. Þótt menn viti aS vísu ekkert meS vissu um hitann í
iSrum jarSarinnar, hefir þaS samt sannast aS á því dýpi, sem
enn hefir veriS grafiS, vex jarðhitinn um eitt stig á Fahrenheit
viS hyer 70 fet.
MannvirkjafræSingar nútfmans fyndu eflaust einhver ráS
til þess að leysa þetta af hendi, en samt mundu þeir mæta erfiS-
leikum, sem þeir hafa enn ekki haft af aS segja.