Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Blaðsíða 44

Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Blaðsíða 44
Athuganir á hegðun hákarla Dvölin var köld og þurleg þar; þarna var allt að viku setið Hvert er hlutverk hinna ýmsu skynfæra hákarlanna í leit þeirra að fæðu? í þeim tilgangi að finna ráð til að hindra árásir þeirra á menn eru gerðar athuganir á stórum hákörlum í sjókvíum. í heimsstyrjöldinni síðari gekkst stjórn Bandaríkjahers fyrir tilraun- um til þess að fæla hákarla frá því að gera árásir á menn, sem kynnu að verða skipreika íátökumm stríðs- ins. Brátt tilkynntu rannsóknar- mennimir að jákvæður árangur hefði komið í ljós. Þeir gátu sýnt fram á að úldinn hákarl og fleiri efni hefðu hindrandi áhrif á fæðuöflun sumra tegunda. Hvort þessi efni hafa forðað nokkrum manni frá árásum hákarla er óvíst. Á síðustu fimm ár- um hefur sannast að þessar aðferðir koma ekki að notum, þegar um er að ræða hákarlategundir í Karíba- og Kyrrahafi, sem þær hafa verið reyndar á. Fyrir einu eða tveimur árum von- uðu menn að unnt yrði að vernda gesti á baðströndum fyrir árásum hákarla með sérstökum útbúnaði. Götóttri og lekri slöngu var komið fyrir í sjónum hæfilega langt frá landi, í slönguna var dælt saman- þjöppuðu lofti. Gert var ráð fyrir að loftbólurnar, sem mynduðust á þennan hátt hefðu fráhrindandi áhrif á skilningarvit hákarlanna. Tilraun- ir, sem gerðar hafa verið á hákörl- um í sjókvíum hafa sýnt að varnir af þessu tagi hafa engin hindrandi áhrif á ferðir þeirra. (Sjá mynd). Af þessu má sjá að fólk, sem stundar sjóböð, froskmenn og aðrir, sem hætta sér út í sjóinn, þurfa að muna, að enn hafa ekki fundist nein- ar öruggar aðferðir til varnar gegn árásum hákarla. Þetta sýnir líka að raunhæfar rannsóknir á þessu sviði eru nauðsyn, enda gætir vaxandi áhuga á því bæði í Bandaríkjunum og víðar. Lengi hefur verið talið að hákarl- ar væru gæddir undraverðum hæfi- 30 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ leika til að finna bráð, oft í talsverðri fjarlægð. Athugunum hefur því ver- ið beint að þeim skilningarvitum þeirra, sem helzt koma til greina í sambandi við árásir. Þó hákarlar Vísindamaður að sprauta deyfilyfi í hákarlinn áður en hann er tékinn upp til athugunar. beiti vafalaust öllum skynfærum sín- um í leitinni að bráð, þá virðast þrjú þeirra vera mikilvægust. Þau eru sjónin, ilmanin og titringsnæmið. Þó líffærarannsóknir á hákörlum geti farið fram á tilraunastofu, þá útheimta athuganir á hegðun þeirra sérstök skilyrði. Við Lerner sjótil- raunastofnunina á Birminieyju í Bahamaeyjaklasanum hefur rann- sóknarstofa Flotans látið gera tvær sjókvíar, hvor þeirra er 40x80 fet að stærð. I kvíunum eru gerðar at- huganir á allt að 15 feta löngum há- körlum við skilyrði, sem líkjast í hákarlalegu Jafnan var dembt á dýpstu miS, — dregnar inn árar, lagst við stjóra. Nútíð mun naumast fyrir óra, hvað napurt var að leggjast við. Og þolinmœðina sterka og stóra stundum þyrfti' í þá veiðibið. Því hann hafði jafnan, hákarlinn, hugleitt það vel og rökum metið, hvort ginnandi, hráa hrossaketið hollt mundi fyrir skoltinn sinn. En aldrei gat hann þó á sér setið, — og upp var hann boðinn velkominn. Og þar voru fyrir fálmlaus tök: fœrar hendur með brýnda hnífa knálega tóku' að krytja og stýfa, því kák við hákarla' er dauðasök, — skoltarnir á þeim hvergi hlífa höndum, sem eiga við þá mök. Dvölin var köld og þurleg þar; þarna var allt að viku setið. Mikið stritað, en minna étið, en minnstur þó jafnan svefninn var, því eins og þú nœrri getur getið, gustaði þar um rekkjurnar. En eins og þeim kœmi ekkert við Ægis spark, eða stormsins lœvi, einhuga nœr sem aftur gœfi œtluðu þeir á sömu mið. Þetta var þeirra iðja og œvi, óumbreytanlegt lögmálið. Fátœkt höfðu þeir vaknað við, er vissu þeir fyrst af þessu lífi, og örbirgð í ströngu striti og „kífi" stóð þeim flestöllum trútt við hlið. Keimlíkust voru kargaþýfi kjör þeirra margra' og œvisvið. En þarna var ófalskt íslenzkt blóð, orka' í geði og seigar taugar. Hörkufrostin og hrannalaugar hömruðu' í skapið dýran móð. — Orpnir voru þeim engir haugar, en yfir þeim logar hróðurglóð. Jakob Thorarensen.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.