Gripla - 01.01.1982, Síða 275

NYTT LYS OVER GÍSLA SAGA SÚRSSONAR 271
með Berki, en Þorgeirr með Þorsteini, ok eigi lýkr þar fyrr en Bergr
hleypr upp ok lýstr Þorstein pxarhamarshpgg, ok kveðr hann vera ekki
at manna, segir at hann mun at síðr leika til móts við Bgrk at hann
kveðr hann ekki skulu þora í móti at gera þótt hann slái hann, en Þor-
geirr stendr þá milli þeira, ok er hann til samnings, ok nú fær Þorsteinn
eigi hefnt sín, ok skiljask þeir nú at því.
Her er Torgeirs rolle klar: Det blir presisert at han holder med Tor-
stein. Nár han megler mellom Berg og Torstein, er det nok fordi han
skj0nner det kan fá alvorlige konsekvenser for denne hvis han legger
seg ut med Berg.
S mangler et ledd som stár báde i M og B: en Þorsteinn mælir í móti.
Sannsynligvis har det vært med i originalen, men er falt ut i S.
Slik beretter M om da Gisle laget splvpengen (10.8-11): hann gerði
penning þann er eigi stóð minna en eyri, ok hnitar saman penninginn,
ok eru xx. naddar á, x. á hvárum hlutnum, ok þykkir sem heill sé, ef
saman er lagðr, ok má þó taka í sundr í tvá hluti.
S (20.24-28) har: Gísli smíðar silfrpenning er stóð eyri; hann hnitar
saman penninginn, ok váru í xx. naddar; hann var í tveim hlutum ok
váru x. naddar í hvárum hlut ok þótti sem heill væri þá er saman var
lagðr, ok mátti þó taka sundr í tvá hluti.
Ogsá i dette tilfellet má det ha forekommet M at sagaforfatterens
framstilling var for ordrik. Han stryker derfor setningen: hann var í
tveim hlutum, men egentlig h0rer den sá n0ye sammen med fortsettel-
sen: x. á hvárum hlutnum at den burde vært tatt med.
Om Gisles siste bes0k hos broren Torkjel forteller S (52.3 ff.): ok nú
fór hann enn til fundar við Þorkel, bróður sinn, ok k0mr hann þar í
lýsing. Gísli drepr þar á dyrr, ok vill Þorkell eigi út ganga, því at hann
þykkisk vita hverr kominn var; þá tekr Gísli kefli ok rístr á rúnar ok
kastar inn í glugg einn er á var húsinu. Nú sér Þorkell þetta ok lítr á
keflit; hann gengr út ok heilsar Gísla ok spyrr hann tíðenda.
M (44.31 ff.) har utelatt det kursiverte. De tilleggsopplysningene S
kommer med, er egentlig n0dvendige for at vi skal forstá situasjonen
helt.
Et lignende eksempel pá at M sl0yfer n0dvendig informasjon, har vi
i fortellingen om da Bjartmars-s0nnene skulle pr0ve á fá i stand forlik
for Gisle pá Torsnes-tinget. Som kjent kom de ingen vei med saken;
Gisle ble d0mt fredl0s. Bare S gir forklaringen pá deres fiasko: þeir
váru þá ungir at aldri, og: Bgrkr enn digri var svá óðr at ekki mátti um