Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1933, Síða 111

Eimreiðin - 01.07.1933, Síða 111
eimreiðin HLUTAFÉLAGIÐ EPISCOPO 335 aumkun með mér. Hann horfði á mig, hann lalaði við mig á sama hátt og áður, eins og húsbóndi, sem hefur fundið þræl sinn aftur. Eg hugsaði með mér: »Hvað hafa þau sagt, hvað hafa þau gert, hvaða samsæris hafa þau stofnað til, á meðan þau voru saman. Eg tók eftir breytingu hjá þeim báðum. Það var ekki sami blær á röddu Ginevru og hafði verið áð- ur. þegar hún ávarpaði hann. Þegar augu Ginevru hvíldu á honum, þá var eins og móða kæmi yfir þau, þessi móða. »Það er hellirigning, sagði hún«, þú ættir að fara og ná í vagn«. Skiljið þér? Það var skipun, sem hún gaf mér. Wanzer ^ótmælti ekki. Honum virtist það ofur eðlilegt, að ég færi aÓ sækja handa honum vagn. Var hann ekki nýbúinn að taka mig aftur í þjónustu sína? Og ég gat með naumindum staðið á fótunum. Vissulega hafa þau bæði séð vel, að ég at*i fult í fangi með að geta staðið uppréttur. Oskiljanleg 9rimd! En hvað átti ég að gera? Neita? Kjósa einmitt þessa ^ínútu, til þess að gera uppreisn. Ég hefði getað sagt: »Ég er lasinn«. En ég þagði, tók hatt minn og regnhlíf og fór út. Það var þegar búið að slökkva á ljóskerunum í stiganum,- en óg sá ótal ljósglætur í myrkrinu. Undarlegar hugsanir, harstæðar og sundurlausar, skiftust á í heila mér með eld- ln9arhraða. Ég nam staðar eitt augnablik á pallinum, af því að mér fanst brjálæði vera að koma yfir mig í myrkrinu. En ekkert skeði. Ég heyrði greinilega hláturinn í Ginevru. Ég neVrði hávaðann í leigjendunum uppi á lofti. Ég kveikti á eldspýtu og fór niður. Eg heyrði rödd Ciros kalla á mig í því augnabliki, sem ég ^ar að fara út. Mér virtist hún vera veruleiki, alveg eins og aturinn og hávaðinn. Ég snéri mér við og flýtti mér upp stlgann, nærri því án þess að koma við tröppurnar. ^Ertu kominn?* æpti Ginevra, þegar hún sá mig koma aftur. . Eg gat ekki talað fyrir mæði. Loks stamaði ég örvænt- 'ugarfullur: »Omögulegt. . . Ég verð að fara að hátta. . . Ég er las- lnn«. Ég hljóp til sonar míns. . *Hefurðu kallað á mig?« spurði ég hann óðamála, þegar e9 opnaði hurðina.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.