Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1943, Side 63

Eimreiðin - 01.04.1943, Side 63
eimreiðijj FÓRNIN 143 Spyr sá, sem ekki veit. En sjálfsagt niá þig ])að einu gildn, Vigdís, því að hugur þinn er ekki hjá mér. Þú lætur þér alveg á sania standa um mig. En ég hélt, að það væri fremur í þin- um verkahring en mínum að gæta barnsins, ekki sízt, þegar ág er hundinn við störf min. Auk þess gat ég ekki vitáð, hvar hennar væri helzt að leita, hélt kannske, að hún hefði i'arið ut með þér. Reyndar mátti ég nii vita, að þii ættir þó ekki sanileið með henni. Vigdis fann beizkjuna i síðustu orðunum og roðnaði í hárs- rótunum, en svaraði þeim engu. Telpan var að leika sér með læknisbörnunum, þegar ég fór, gegndi hún eftir nokkra þögn, stilliiegar en áður. Ég bjóst við, að þau mundu dvelja fyrir henni, þar til þú kærnir, eins og þau gera svo oft. hú bjóst við þvi, en vissir það ekki. Hvernig gaztu skilið harnið eftir i þessu reiðileýsi? Hvernig gazt þú látið þetta dankast svona, án þess að spyrj- ast fyrir uin hana? % hefði þá orðið að hafa hugmynd um, hvert ég ætti að snúa mér og hvar að leita. Hvernig gat ég vitað um það? Hvert og hvar og hvernig, spyr sá, sem enga aðburði hefur. Hg held þú devir seinast úr vandræðum og úrræðaleysi. Hg þnð kvað nú eiga fvrir öllum að liggja. Mér er sagt, að hann komi til okkar allra að lokum, hvitköggladraugurinn með sigðina. Hinnst þér þá sama, hvort við mætum örlögunum eins og gungur eða bjóðmn þeim byrginn sem mönnum sæmir? Hkki voru það min orð, anzaði hann. Meðan á þessum viðræðum þeirra sliið, vasaði hún um stofuna, eldaklefann og svefnherhergið, skyggndist í hvern krók kinia, eins og hún vildi leita al’ sér allan grun og tryði ehl'i sinum eigin augum. Nú seltist hún við liorðið. Hjáhnar 'eitaðist við að dylja vaxandi kvíða sinn, þegar hann sá, hve orþrifaráða hún var. Von liráðar stökk hún á fætur eins og 'elintrað dýr, sem snýr allt i einu til varnar. Hún kreppti hnei- ana og einblíndi villtum augum á Hjálmar: ^essi andstyggilega róseml þin ætlar hreinl að gera út ai ’oig. Hún eitrar hvert andartak. Ertu það gauð, að þu '"jir ekki horfast í augu við sannleikann? Svaraðu.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.