Eimreiðin - 01.07.1951, Blaðsíða 12

124
VESTUR-ÍSLENZKT SKÁLD
eimreiðin
sonar í Minneapolis, Minnesota, og gekk hún þeim bömum Jóns
í móður stað. Hún var eldri nokkuð en Jón bóndi og átti þrjú
böm, er bún liafði með sér. Hún dó á Háreksstöðum um eða
eftir aldamót.
Árið 1880 kvæntist J ón á Háreksstöðum í annað sinn önnu
Jónsdóttur (1845—1910) Stefánssonar á Hvoli í Borgarfirði
eystra. Móðir liennar var Steinunn Eyjólfsdóttir, og vom þau
lijón systkinabörn: Steinunn, móðir Jóns Stefánssonar, og Evjólf-
ur, faðir Steinunnar, voru böm Eygerðar, systur Hermanns í
Firði. Systir Jóns á Hvoli var Anna Stefánsdóttir á Brú, móðir
Stefáns í Möðrudal.
Með þessari seinni konu sinni átti liann þrjú börn, öll fædd
að Háreksstöðum: Einar Pál (1880), Sigurjón (1881) og önnu
Maríu Straumfjörð (1885—1949). Annars skildu þau Jón og
Anna eftir nokkurra ára lijúskap.
Jón, faðir Gísla, brá búi á Háreksstöðum 1903 og fluttist vestur
um baf 1904, ásamt systur sinni, Elinborgu, og dóttur sinni, önnu
Maríu. Ári áður kom Gísli sonur lians vestur og Þórarinn. En
áður bafði farið vestur bróðir þeirra, Isak (1890). ísak átti skáld-
konuna Jakobínu Jobnson, og bjuggu þau í Seattle. Síðan koinu
þeir vestur, Benjamín með sína fjölskyldu 1905 og Sigurjón
1906. Hann stundaði guðfræðinám í Meadville Seminary, Penn-
sylvania, skóla þeirra Únitara. Auk þess tók hann M. A.-próf i
Háskólanum í Cliicago. Hann fór heim 1913, las guðfræði við
Háskóla Islands, lauk þar embættisprófi og liefur um langa
liríð síðan verið prestur í Kirkjubæ í Hróarstungu. Seinastur
kom Einar Páll vestur um liaf skömmu fyrir jól 1913. Gerðist
hann síðan og hefur nú um langa bríð verið ritstjóri Lögbergs.
II.
Ekki væri ólíklegt, að einliverntíma hafi verið þröngt í búi 'A
Háreksstöðum árin eftir öskufallið, ekki sízt ballærisárin 1881
88, og það með um tylft barna eða meir í beimili. Ekki getur
Gísli þó þess. Hinsvegar kveðst bann bafa verið afturkreistinguU
sem þjáðst bafi af vaxtarverkjum og tekið seint út þroska. Þ0
var bann látinn fara að sitja kvíær, er liann var átta ára,
bélt því embætti til fimmtán ára aldurs og ekki alltaf óskælandu