Eimreiðin - 01.07.1951, Side 81

eIMReiðin
TVÆR VITNALEIÐSLUR
193
»Rétt er það“.
»Hvar eruð þér fæddur?“
»1 New York-borg“.
^Cr lra Gashúshverfinu ? “
fiinr U .n* . kviðdómendunum flissaði, og dómarinn rétti upp
<jUr^tii áminningar.
Þe Vlrðist Hemur lítil þörf á þessari spumingu yðar, Tult“.
jf)gUli a er vitnaleiðsla“, svaraði ég. „En ég skal taka spurn-
yðm- a^tur- Hve mikið greidduð þér fyrir að láta skipa
Babem að8:o3arákœranda?“
þ Cock dómari lét liamarinn falla.
amv ^ llæ^rr’ Kviðdóminum ber að taka ekkert tillit til þess-
g sPuntingar“.
vituijl' lain mrEinn rétt til að vefengja áreiðanleik þessa
ég g hefur gagnvart skjólstæðingi mínum“, staðhæfði
d°Uara Ur’ ”Hreidduð þér ekki Micliael McGurk fimm þúsund
yðar?4^ Sem attu a^ afhendast Josepli Morrison vegna skipunar
tað,
’ARs ekki!“
að
æpti O’Brien. „Ætlið þér, lierra dómari, að leyfa
eg sé smánaður svona?“
réttvíc;a Var kominn einhver fátsvipur á andlit hins lærða varðar
eitthvað skvett var á gæsina, var þá ekki liætt við, að
”HafiðtmtÍSt. ^ 8tegginn líka?
yðar a Cr ekki iagt fram reglulega tíu hundraðshluta af kaupi
áfraui lv, I1 Uðl hverjum til flokkssjóðs Tammany Hall?“ hélt ég
neð festu.
”Gerið s mannn 'mhiaði. Þetta var að snúast í geigvænlega átt.
„ÉK SV° Vel að svara spurningunni“, sagði ég.
„Þettr i“’ Ö8kraði °,BrÍen’
yfir. „Þa^V< r^Ur nU a^ llafa einhver takmörk!“ lýsti Babcock
akíeraud mUn<il ekki veita neina leiðbeiningu um áreiðanleik
Ei„n ;ij. h'fnvel þótt hann hefði gert þetta“.
„Ef j1(-r viðdómendunum hnussaði.
l)ess freka VÍ1,Í® síður svara spurningunni, skal ég ekki krefjast
„Sjö ’ niælti ég. „Hvað fáið þér í laun?“
”Hvað ^111111 °8 fimm hundmð á ári“.
eru tíu hundraðshlutar af því?“
13