Eimreiðin - 01.07.1951, Page 96

208
MÁTTUR MANNSANDANS
eimreiðin
Yfirboðsþekking er hættuleg, og þess vegna ætti enginn að
fást við þessi fræði nema sá, sem með orðum og gerðum full*
nægir kröfunni urn innri þekkingu og æðri skilning.
Á öllum sviðum jarðlífsins verðum vér að leggja eitthvað a
hættu, og þá lífsreglu vildi ég gefa yður, að þér óttuðust ekkert
í lífinu, óttuðust engan mann, en bæruð jafnframt lotningu fyrir
•öllu hinu skapaða. Heimurinn þarfnast hugdjarfra manna og
kvenna, nýrrar kynslóSar, sem gœdd sé þokka, hetjulund og
hugsæi. Þá mundu lífsviðhorfin leiða oss frá styrjöldum til friðar,
frá sjúkdómum til hreysti og frá böli og sorgum til fagnaðar
og fegurðar.
1 Búastríðinu lirmidu menn niður úr sjúkdómum eins og fhig'
ur. Einn af sjúklingunum, sem virtist að dauða kominn, bað
án afláts um mat. En það braut í bág við lækningaraðferðina,
sem viðhöfð var, að láta þetta eftir lionum. „Álítið þér að þessi
hermaður sé dauðvona?“ spurði ungur maður úr læknaliðinW*
Doyle að nafni, yfirskurðlækni spítalans. Svarið var ákveðið og
ótvírætt: „Hann á ekkert eftir annað en gefa upp öndina“.
og vel“, sagði Doyle kapteinn. Ég legg þá til, að lionum sé gefið
vel að borða“. Yfirlækniniun lmykkti við, og hann svaraði af
undinn: „Þér takið á yður mikla ábyrgð með slíku athæfi
Doyle læknir svaraði: „Ef hann er að dauða kominn, hverj11
skiptir þá livort það er sjúkdómurinn eða maturinn, sem ver
honum að bana? Ég ætla að hætta á þetta“. Hann gaf svo deyj
andi sjúklingnum að borða, og þvert ofan í allar hefðhundnar
kenningar og lækningareglur fór honum upp frá því að batn»i
og þannig atvikaðist það, að Artliur Conan Doyle kom m11111
inum til fullrar lieilsu.
* f ?jiir
Ég vona, að þetta atvik megi verða þér holl lexía, lesan go
að þú dragir af henni réttar ályktanir og gerir aldrei annað e
það, sem þú álítur satt og rétt, enda þótt við mótspyrnu og ^
dóma sé að etja. Munum, að liugsjónir eru lilutir, sem vér gettt
leitt til sigurs, en að liefðbundnar venjur eru hlutir, sem ha
oss í fjötrum og hefta för vora að settu merki.