Eimreiðin - 01.07.1951, Qupperneq 115

EIMREIÐIN danskt hervald gegn íslenzkum
227
Jiefur verið sagt, að þessi atför sé gerð að hættulegum manni,
sem íslenzk yfirvöld geti engu tauti við komið.
1 skut situr vasklegur maður, áhyggjusamlegur á svip, sem
von er, því að á lionum livílir ábyrgð þessarar herferðar. Þessi
tnaður lieitir Daníel Tliorlacius. Hann dregur skjal upp úr vasa
sínum og les það einu sinni enn. Við skyggnumst yfir öxl hans
og lesum:
„Amtið felur yður hér með á liendur að sækja Gísla Jónsson
á Saurum í Dalasýslu og flytja liann liingað til Stykkisliólms,
til þess að hann síðan verði sendur héðan til Reykjavíkur með
herskipinu „Diana“ til að þola það, sem liann á enn eftir út
að taka af því vatns- og brauðs straffi, sem honum var ákveðið
tneð konmigsúrskurði 26. júlí 1861, í staðinn fyrir 15 vandar-
hagga refsingu, 6em liann var dæmdur í með hæstaréttardómi
23. júní 1859. — Amtið skorar því á yður að handsama Gísla
Jónsson, hvar sem þér getið náð honum og veitir yður fulla
lieimild til að beita og láta beita þeim þvingunarmeðulum og
því valdi, sem þarf til að yfirvinna þaim mótþróa, sem Gísli
kami að sýna, og yfir liöfuð að framkvæma erindi þetta með
aðstoð þeirra manna, sem þér liafið með yður liéðan, og ann-
arra, sem þér kunnið að kveðja yður til fylgdar, og eru allir
þeir, sem þér leitið til, skyldir að veita yður þá aðstoð, er þér
lieimtið í þessu skyni, undir lagaábyrgð fyrir þá, er sýna nokkra
tregðu í þessu efni.
Ég lief skorað á héraðslækni, Hjört Jónsson, að fara með
yður til þess að vera til ráðuneytis um flutning Gísla og með-
ferð á lionum, en flutningurinn skal fram fara, þótt Gísli kunni
eigi að vera alheill heilsu, nema svo sé, að læknirinn lýsi því
yfir, að flutningurimi geti eigi átt sér stað án bersýnilegrar hættu
fyrir líf Gísla og heilsu. BergIII. Thorberg^
Fyrirliðinn brýtur skjalið saman og lítur rannsakandi á föru-
öauta sína, sem allt eru vasklegir menn og engir veifiskatar.
Hann hefur valið þá menn, sem liann treysti bezt. En allir vita
þeir, að þeir eru í atför að ófyrirleitnum manni, og allir hafa
þeir frétt, að Saurabóndinn liafi látið sér orð um munn fara
eittlivað á þessa leið: „Sá, sem beitir mig ofbeldi og tekur mig.