Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 70

Eimreiðin - 01.07.1954, Síða 70
222 ENGILLINN eimreiðin demantshring á baugfingri og gullbúnar tennur í trantinum- Slíkt vekur alltaf virðingu. Það sópaði að honum, þegar bann brunaði út úr Hressingarskálanum. Ég sat eftir og leit í dagblöðin. Þjónustustúlkan bar af borðinu. Hún mældi mig með augunum. „Þér þekkið hann?“ „Já, við erum leikbráeður . . . uppeldisbræður . . . fóstbræður.“ Ég ætlaði að vekja athygli hennar á persónu minni með því að gera benni skiljanlegt, að rammar taugar væru milli min og þessa þjóðfræga kaupahéðins. „Einmitt,“ sagði hún. „Hann er víst hroðalegur höfðingi!11 mælti ég. Hún hló hæðnislega. „Hann hefði sennilega getað verið þó nokkur burgeis, ef hann hefði notað hæfileikana og nennt að vinna í stað þess að lifa á slætti.“ Ég gapti dolfallinn. „Er hann farinn að stunda sláttumennsku? — Það er kostu- legt, því að í uppvextinum bar hann aldrei ljá í jörð.“ „Ég held barasta, að þér ímyndið yður, að hann sé einhver gullfugl og gersemi! Ég get sagt yður, að eiginkonan vann fyrir honum í nokkur ár. Hún er dugleg og átti snyrtistofu. En svo varð hún leið á honum — skildi við hann nýlega. Það er hún, sem ætlar að fljúga til Ameríku á morgun — ekki með Gullfaxa, heldur bandaríkskri herflutningavél, enda heitbundin kaptein- inum.“ Ég hef vist verið kindarlegur á svipinn, gaut verra auganu til stúlkunnar, meðan hún lét dæluna ganga. Svo tautaði ég ofan í bringuna, þyrkingslega yfirlýsingu: Ég væri ekki kominn i höfuðstaðinn til að hlusta á bæjarþvaður — hefði öðrum og hetri hnöppum að hneppa. Stúlkuskinnið roðnaði í vöngum og flissaði illyrmislega. Svo strunsaði hún frá gestinum, kerrti hnakkann og jukkaði lendunum. — Það er stundum þægilegt að vera rangeygur, — þarna kom það í veg fyrir, að einfaldur sveitamaður yrði sakaður um skort á grandvarleik, þó að hann félli fyrir þeirri freistingu að glápa á forboðna ávexti. Ég las áfram í dagblaði. Og í svartletraðri fréttaklausu stend- ur, að Gullfaxi hafi flogið árdegis til Parísar með viðkomu i
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.