Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 70

Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 70
58 SAMBAND VIÐ ÖSÝNILEGA HEIMA eimreiðiN í bringu. Þér mynduS verða steini lostnir af undrun, ef þér örugglega vissuö, hverjir þeir spámenn og sjáendur löngu horfinna tíma þaÖ eru, sem nú ganga um méSal y'Öar, hvaSa afburSamenn þaS eru, sem nú opinberast í þeim, sem náSar- gáfum eru gazddir til þess aS vekja ySur til umhugsunar um þœr breytingar, sem í vændum eru. Þó er þetta ekki aðalatriðið, heldur hitt, að þér megið öðlast þá öryggistilfinningu, sem í því felst að vita, að nú sem á dögum Elísa spámanns meguxn vér vænta endurkomu hans lika, sjáenda, sem tala af myndug- leika, eins og þeir gerðu fyrrum, þótt andbyri eigi að mæta úr vissum áttum á vorum vanhyggjutímum, svo sem jafnan áður. En á fyrstu öldum mannlífsins á þessari reikistjörnu voru einnig til kynþættir manna, sem ekki voru þeim vanda vaxnir að lifa samkvæmt siðgæðislögmálum tilverunnar. Þeir breyttu að vísu ekki ranglega með ráðnum hug. En það var eitthvað í eðli þeirra, sem átti rætur sínar að rekja til skynlausrar skepn- unnar. Þeir gátu ekki þvegið af sér brennimark afbrota sinna, heldur fluttu það með sér inn i annað líf, milli endurholdgunar- skeiða þeirra á jörðu, og fluttu það svo með sér með hverri nýrri holdtekju þeirra meðal yðar jarðarbúa. f hinu mikla kerfi sköpunarverksins er það órjúfandi lögmál, að líkur sækir likan heim. Þessar mótþróafullu og vanþroskuðu sálir, sem höfnuðu ljósinu frá hæðum og handleiðslu fræðara þaðan, drógust smámsaman hver að annarri og mynduðu sam- tök, sem nefna mætti svartaskóla. Þær söfnuðust í hópa, holdg- uðust og endurholdguðust aftur og aftur meðal vissra austrænna kynkvisla, þar sem þeim fannst jarðvistin falla þeim betur í geð en annars staðar, vegna siða þeirra, lifnaðarhátta og verald- legra sjónarmiða, sem þar riktu meðal fólks þess, er þær drógust að, hvert hringskeiðið af öðru, árþúsundum saman. Þessar sálir báru ekki i brjósti neina samúð með mannkyninu. Þær voru í orðsins sönnu merkingu ósamvinnuþýSar. Þær skildu ekki með nokkru móti, að leiðin til andlegs þroska er að hugsa um velferð annarra. Þær manngerðir jarðarinnar, sem mátu þessar ósamvinnuþýðu sálir mest fyrir eigingirni þeirra, urðu þeim því eftirsóknarverðastar. Að þeim drógust þær með ómót- stæðilegu afli. Eftir ótal holdganir voru þær orðnar svo gegn-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.