Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 26

Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 26
14 VIÐ FYRSTU StN EIMREIÐIN — Ég fer aldrei heixn, sagði hún svo allt í einu — aldrei framar. Þeir, sem minnst hafa til hlutanna unnið, hirða þá vanalega á endanum. Ég á hvergi heima framar, Sumarliði. Þetta kom svo óvænt, að pilturinn fann engin orð. Síðan segir hún: — Ég get komið með þér og tafið í tuttugu mínútur. Svo fylgir þú mér til frænku minnar, þegar ég vil það sjálf. Hún leit á liann til áréttingar og talaði þannig, að líkast var að hún hefði aldrei gert annað en segja fyrir. — Þegar ég vil það sjálf, skilurðu! Hvað hafði komið fyrir? Var þetta svar við bréfi? Um það getur enginn sagt. Hver svarar því, sem liggur í loftinu aðeins? Ibúðin hans var lítil, en þægileg og búin góðum húsgögnum. — Gjörðu svo vel og reyndu að láta fara þolanlega um þig. Ég ætla að skjótast frá og panta okkur hressingu, sagði hann. — Nei, gerðu það ekki. Ég hef enga lyst á því. En það væri ákaflega gott að fá að skola af sér rykið. Það getur ekki verið sjón að sjá mig. — Já. Það er sjálfsagt. Þarna er baðklefinn. Hann benti á dyrnar. Það er heitt vatn og sápa og handklæði, held ég. Svo gekk hann út úr herberginu að undirbúa þetta með hress- inguna. Þegar hann kom aftur, hafði hún þvegið af sér þreytuna og búin að henda sér upp í legubekk og kasta höndunum upp yfir hnakkann. — Þetta var fallega gert, sagði hann. Þú hlýtur að vera yfir þig þreytt. Röddin var hlýleg. Hún svaraði ekki. Nú var hún rjóð í vöngum eftir baðið og brjóst hennar gengu upp og ofan, eins og hún væri móð af hlaupi. Ósjálfrátt tyllti hann sér á bríkina fyrir framan hana. — Heyrðu, sagði hann eins og það væri nýr maður, sem talaði, — ég get ekki annað en sagt eins og er. Það urðu mistök með bréfið. Ég vissi það ekki fyrri en ég sá þig áðan niður við bilinn. Þá sá ég enga aðra leið en reyna að dylja afglöp mín með hræsni og blekkingum. En ég get það ekki lengur. Ég get ekki annað en sagt eins og er, af því þú ert sjálf einlæg og hreinskilin. Ég---------- — Það er hægt að virða þá, sem segja satt.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.