Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Síða 26

Eimreiðin - 01.01.1955, Síða 26
14 VIÐ FYRSTU StN EIMREIÐIN — Ég fer aldrei heixn, sagði hún svo allt í einu — aldrei framar. Þeir, sem minnst hafa til hlutanna unnið, hirða þá vanalega á endanum. Ég á hvergi heima framar, Sumarliði. Þetta kom svo óvænt, að pilturinn fann engin orð. Síðan segir hún: — Ég get komið með þér og tafið í tuttugu mínútur. Svo fylgir þú mér til frænku minnar, þegar ég vil það sjálf. Hún leit á liann til áréttingar og talaði þannig, að líkast var að hún hefði aldrei gert annað en segja fyrir. — Þegar ég vil það sjálf, skilurðu! Hvað hafði komið fyrir? Var þetta svar við bréfi? Um það getur enginn sagt. Hver svarar því, sem liggur í loftinu aðeins? Ibúðin hans var lítil, en þægileg og búin góðum húsgögnum. — Gjörðu svo vel og reyndu að láta fara þolanlega um þig. Ég ætla að skjótast frá og panta okkur hressingu, sagði hann. — Nei, gerðu það ekki. Ég hef enga lyst á því. En það væri ákaflega gott að fá að skola af sér rykið. Það getur ekki verið sjón að sjá mig. — Já. Það er sjálfsagt. Þarna er baðklefinn. Hann benti á dyrnar. Það er heitt vatn og sápa og handklæði, held ég. Svo gekk hann út úr herberginu að undirbúa þetta með hress- inguna. Þegar hann kom aftur, hafði hún þvegið af sér þreytuna og búin að henda sér upp í legubekk og kasta höndunum upp yfir hnakkann. — Þetta var fallega gert, sagði hann. Þú hlýtur að vera yfir þig þreytt. Röddin var hlýleg. Hún svaraði ekki. Nú var hún rjóð í vöngum eftir baðið og brjóst hennar gengu upp og ofan, eins og hún væri móð af hlaupi. Ósjálfrátt tyllti hann sér á bríkina fyrir framan hana. — Heyrðu, sagði hann eins og það væri nýr maður, sem talaði, — ég get ekki annað en sagt eins og er. Það urðu mistök með bréfið. Ég vissi það ekki fyrri en ég sá þig áðan niður við bilinn. Þá sá ég enga aðra leið en reyna að dylja afglöp mín með hræsni og blekkingum. En ég get það ekki lengur. Ég get ekki annað en sagt eins og er, af því þú ert sjálf einlæg og hreinskilin. Ég---------- — Það er hægt að virða þá, sem segja satt.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.