Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 87

Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 87
eiMreibin RITSJÁ 75 73; 5- er., „0f, f. 0g“; bls. 74, 6. er., ”ser eg, f. sér og«. bls. 96, 2. er., »yðar, f. y8ur«. bls 11Qj 5 er) v rannar, f. hranna"; bls. 115, 5. er., ” ®ar’ Yður“; „systir beztu ættar, systir bezta ættar-“ (bezta ættar- slstir = frændkona); bls. 131, 4. er., •’A1la kveðja, f. Allra“; bls. 161, 2. er ’ «munngát, f. mungát“; bls. 173, g er ’ „Íelldur, f. fylldur"; bls. 227, er'> „ása, f ála“. Vera má að ekki se ' andgert við séra Pál skálda í út- ®<llu af Sigurði Breiðfjörð, en aldrei 'að hann eins og hann er látinn ®era hér neðst á bls. 181. N’a‘st má geta þess, að upphafs- stafir eru þar sem lágstafir eiga að ' ei a, ellegar þá á hinn veginn. Dæmi aiT1 hið fyrra ýr fyrra bindinu: bls. Q5, 3. er., „Fróni, f. fróni“; bls. 221, ,! er ’ „Rósa, f. rósa“; og úr síðara mdinu, bls. jg45 4 er„ „Skörðu- n°>ður á -Gili, f. -gili“. Um hið sið- ara eru þessi dæmi úr fyrra bindinu: (h 5- lína, „getu þina, f. Getu“ / e- Qgmundargetu); bls. 177 neðst, 2^u Reikningsgötu, f. Litlu"; bls. w ’ i- er., „heimri drangur, f. eirnri-Drangur". ^tundum eru greinimerki sett svo a ht, að ekkert vit fæst út úr text- anum, ef tekið er mark á þeim. Er Urns staðar grunsamlegt að þetta ^tafi af bvi^ a8 profarkalesari (sem b s ekki þarf að vera útgefandinn) a 1 ekki skilið mál Sigurðar, og svo ett kommur sinar eða punkta af ^andahófi. Á bls. 27 í fyrra bindinu skáldið að lýsa hlýnandi veðri á U»iarmálum og segir: „Heyrast væt- ^r ólum i hlunkar næturfrera“. Sig- -. Ur n°tar nokkuð oft neitunarat- ’tksorðið „vætur" (ekki), sem er eld- fornt í málinu og mætti vera öllum rnlnnisstætt úr Þrymskviðu. En hvort sem prófarkalesari skildi það eða ekki, skaut hann inn kommu á eftir fyrri braglinunni og rak þar með allt vit út úr vísuhelmingnum. Á miðri bls. 89 er prentað: „sjálfur, minn, ég“, og er í því engin vitglóra. En „ég“ er þama nafnorð og hefur skáldið það i karlkyni; kommunni á eftir „minn“ er ofaukið, og það er hún, sem fer með vitið út í veður og vind. I neðsta erindinu é bls. 116 vinnur komman á eftir „bráðir" al- veg sama afrekið, og henni hæfir þvi ekki betra en að vera send norður og niður. Þó mætti gera annað við hana, en það er að flytja hana aftur á bls. 132 og fé henni stað aftan við „ei“ i fyrstu braglinu 2. erindis. Þar verð- ur lesarinn a. m. k. að hugsa sér kommu til þess að bjarga hinu einkar skynsamlega viti skáldsins. Erfitt verður um vit, ef komman á eftir fyrsta orðinu í 4. er. á bls. 195 á að fá að standa. „Smá (þ. e. hin smáa, litla) nornin mín er nákvæm“, er það, sem skáldið er að segja. Á mörg- um stöðum öðrum eru greinimerki sett ósköp óskynsamlega, en ekki með eins hrottalegum afleiðingum. Svo er t. d. um kommuna í næstneðstu linu á bls. 74 í sama bindi. En þar finn- um við orðið „sem“, og eins og mann- ýgir tarfar ærast (að sögn), ef þeir sjá rauða dulu, svo ærast og margir prófarkalesarar, ef þetta litla orð verður á vegi þeirra, og til þess að það skuli ekki ana til vinstri og skað- skemma næsta orð á undan, setja þeir þann broddgölt, er komma heitir, inn á milli. Hingað til hafa menn skrifað æi-jæja fremur en æi, jæja (bls. 148). tJr hinu bindinu má taka þessi dæmi um óheppilega merkjaskipun: Á bls. 20 er síðasta erindið höggvið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.