Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 83

Eimreiðin - 01.01.1955, Blaðsíða 83
EIMREIÐiu RITSJÁ 71 )er tindurum hæsti. Um markmiðið löngun þín snýst: öðlast þá vissu, sem andi þinn heitast þreyr. sýnist allt lokað, um síðir heppnast þér víst s'gra. Og hágöngin efstu að klifa n . Þú býst. att einvíg slik hugurinn heyr.“ Með óbilandi þrautseigju og endur- nurn hólmgöngum hugans fær Þótt að fjall] lok ^ Songumaðurinn fullan sigur að um, öðlast æðstu vizku, sér mann- Hfið allr 1 botn og verður bjargvættur hessu kvæði er stikað á stóru. En ^ernur næsti kafli í sömu sögu. ar *eggur höf. líf sitt undir smásjá, 6 það er hugumstærsta verk hans í tnm. Engin þrekraun er stærri en u> að horfast beint í augu við sjálf- U SIS og draga ekkert undan. Þetta u böf. í „Rödd samvizkunnar" fL i SS bopa um hársbreidd. Hann i •' *®ir siS öllum hlífum í augsýn bjoðarinnar. ” tryggðum ég sveik. Mér var bungbær þrautin og skyldan. 8 þvi eru örotin öll vé.---- fánýtri leit að völtum veraldar- gæðum nrér villtu hillingar sýn. — ‘ leð söknuði lífs og harm yfir . horfnum gæðum eg hej-ri æðaslög þin e,íl bonu, er þjáist og biður um hjálp af hæðum, °’ hu8stola samtíð min! 8 ann þér, Verðandi, eins og gyðju • . og móður, jj ^ °b sértu i brotum og hálf. — 1 tnæli eg við j'ður, sérhverja systur og bróður, hvern sæbúa og dalaálf: Hví skyldi þess vænzt af öðrum af hefja vorn hróður? Vér hljótum að gera það sjálf.“ Vera má að einhverjum þeirra, sem vita, hve grandvar höfundurinn er, þyki nóg um þessa játningu. En getur ekki hver einasti maður sagt hið sama, ef hann er nógu þorinn og hreinskilinn? Það, sem skilur milli Þórodds og annarra, er með öðrum hætti. Hann er ekki samvizkubitinn af þvi, að hann sé svo purkunarlaus syndaselur, heldur sökum hins, að hann gerir til sjálfs sín stærri kröfur um vammlaust líf en allur þorri manna ónáðar sig með. Hann hungr- ar og þyrstir eftir manngöfgi, vizku, réttlæti. Og bikarinn verður fyrst að hreinsast innan, bjálkinn fyrst að dragast út úr eigin auga, áður en unnt er að sjá til að draga flisina út úr auga náungans. Það er þessi réttléta, kröfuharða, sívakandi full- komnunarþrá, sem er lífið og sálin i ljóðagerð Þórodds og gerir hana virðulega og hreina, svo að af ber. Hér hefur einungis verið minnzl á tvö kvæði í ljóðabók Þórodds. Þau ber einna hæst, og þau benda glöggt á meginstefnu og anda kvæða hans. En þótt systkin þeirra i „Sefafjöll- um“ séu harla ólik að efni, er auð- sær svipur með þeim og hvarvetna stefnt i sömu átt, meira eða minna áberandi. „Fagnafundur“ er prýðilegt kvæði og auðsæ áttin. Ástarþökkin, „Til þín“, sem eflaust er til hinnar ágætu eiginkonu hans, og löngunarfullu. innilegu ljóðin til bernskusveitarinn- ar, „Daladisir", „Sumarkvöld" og fleira, ylja notalega upp bókina. Þarna eru og nokkur tækifæriskvæði, til dæmis viturleg og makleg eftir-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.