Eimreiðin - 01.09.1961, Qupperneq 25

EIMREIÐIN
209
]e Úa ^lendinga eða íólk af ís-
s4u® ættum.
Ur fHíkvænu stefnuskrá sinni get-
endurag V°rt Styrkt félög’ útgef"
Sem °§ annars konar stofnanir,
lri^l ata ú stefnuskrá sinni svipuð
‘ °8 að ofan greinir.
IaRs arkmið Kanadísk-íslenzka fé-
Qg er að ná til yrigra fólksins
sem til íslenzkrar
];u teljast sem og aðra, sem
aánr'1'1' a^ llafa ilug a a® stuncla
inennVSlenzkri SÖSU> tungu °R buk-
‘"gu Ultl’ auka og þroska þekk-
fiyrjjl °S hæiileika þeirra, svo að
ver* a8 lJenra til alþjóðar megi
K;d nrýgra en ella.
nUgt 'laciisk-csleuzka félagið er
gja,a a . árum, en ásamt með ráð-
seni llehid ágætra manna á íslandi,
ítti neinist Island-Kanada ráð,
"I lutt ;i° a® mínu viti að verða
Opna ‘ ieiag og þess megnugt að
þe$s. *SS skynsamlegustu leiðina til
fort,g. starfa að þeim málum, sem
öðrunnia varða, og þeim hlutum
santg. Sena styrkja órjúfanlegt
\ ^nci Vort við ísland.
uð »e lllancii árum ætti félag vort
hagS]etd skapað sér öruggan fjár-
sér aggHn Srundvöll og geta snúið
Verkeinnikllvæ8uin °S raunhæfum
höfUm Uni’ Eins og sakir standa,
varpag1|.luiagningu félags vors og
Uiq ' ,’am hugmyndum. Vér höf-
Uýja C!n.s iagt fáeina viði í hið
MSllr ”'lkingaskip“ vort. Engu að
vitanu°fuin Ver þegar komið átta-
v0r 11 fyrir á sínum stað. Fáni
r hið gamalkunna tákn. Vér
höndum erfitt
e*SUrn r .
arw. lynr
f le8l starf, áður en skip vort
en
telst sjófært. Bygging þess verður
að geta staðið af sér storma and-
stöðu og mótbyrs og það, sem er
þá voveiflegra, þ. e. lognkyrrur
deyfðar og afskiptaleysis. Vér þörfn-
umst háseta um borð, sem hafa til
að bera hvort tveggja í senn, kjark
og framsýni, áður en vér getum
undið upp seglin. í fjárhirzlur vor-
ar þörfnumst vér gulls og silfurs
til þess að greiða ferða- og náms-
kostnað efnilegra ungmenna, sem
sækja nrunu um farrými.
Ef allt gengur að óskum, mun
skip vort verða í förum hér inn-
anlands á þessu niikla meginlandi,
og væntanlega munu hinir ungu
farmenn nema staðar á hinum
meiri háttar menntasetrum. Vér
væntum þess einnig, að áhöfnin og
hinir ungu farþegar fari í land-
könnunarferðir, líkt og til forna,
yfir Norður-Atlantshaf og til ís-
lands. Þetta er í fáum orðum kjarni
málsins. Árangurinn fer eftir fram-
taki, starfi og undirtektum margra
einstaklinga, sem eru þess albúnir
að færa fórnir og starfa í samein-
ingu með ákveðið takmark í huga.
Bygging „víkingaskipsins“, þ. e.
Kanadísk-íslenzka íélagsins, verður
í samræmi við það, hversu oss tekst
sem lieild að skilja og nota þau
tækifæri, sem bjóðast oss nú.
Fólk af íslenzkum ættuin mun í
framtíð jafnt og í fortíð láta sér
annt um, að skerfur þess til al-
þjóðar, þ. e. kandísku þjóðarinnar,
á sviði menningarmála, vísinda og
efnahagsmála verði sómasamlegur.
Læt ég þá lokið þeim kafla
ávarps míns, sem ætlað er það hlut-
verk að sýna að nokkru leyti sögu-
14