Eimreiðin - 01.09.1961, Side 26

210
EIMREIÐIN
legt baksvið þess umhverfis, sem
vér lifum og hrærumst í.
Sjóndeildarhringur vor i dag.
Á þeim níu áratugum, sem liðn-
ir eru síðan Manitóbafylki gekk í
kanadíska fylkjasambandið, hafa
orðið stórfelldar breytingar. Fylki
vort hefur stækkað í landfræðileg-
um skilningi, og Manitóba er ekki
lengur nær einvörðungu nýlenda
skozkra, franskra og metískra
bænda og skinnvörukaupmanna.
Höfuðborgin Winnipeg hefur á
sér yíirbragð heimsborgarinnar.
Borgarbúar eiga ekki einungis
rætur að rekja til allra landa Ev-
rópu, heldur margra annarra þjóða
viðsvegar um heim. Gott dærni um
þetta er hin árlega hljómlistarhá-
tíð borgarinnar, sinfóníuhljóm-
sveitin, konunglegi ballettinn í
Winnipeg og Manitóbaleikhúsið.
Hvort sem vér skyggnumst um rað-
ir listamannanna sjálfra eða virð-
um fyrir oss fólkið á áheyrenda-
pöllunum, má glöggt sjá, að Mani-
tóbafylki samanstendur af ein-
staklingum, sem eru af sundurleit-
um þjóðernislegum uppruna. Ef
vér virðum fyrir oss háskóla fylk-
isins, sjáum vér þessa þjóðasam-
steypu, livort heldur vér lítum á
lið kennara eða nemenda.
Hinn fjölþætti þjóðernislegi og
menningarlegi uppruni mun, þeg-
ar tímar líða, mynda hið sérstæða
svipmót einnar þjóðarheildar.
Lokastig slíks samruna mun þó enn
eiga langt í land, og vissulega mun
þróunarsaga framtíðarinnar búa
yfir erfiðleikum og ala af sér hin
sundurleitustu sjónarmið og hinar
höfuÖ'
Ull1'
að íoi-
ólíkustu skoðanir. Er oss þá
nauðsyn að sýna þolinmæði og
burðarlyndi og gefa gautn að
sögu vorri — forsögu hinna ýn
þjóðarbrota, sem hafa átt, hvertlin
sig, sín eigin viðhorf og sína elo
in sögu. Með því getum vér
eflt skilning vorn og þekking11-
Manitóbafylki er ei lengt*1 eM
.. . . Vl'<1
angrað og fjarri alfaraleio- ,
Winnipeg ferðumst vér með þ°tu ^
tæpum tveimur klukkustunc t
til Toronto og á níu klukkustu1^.
um til Lundúnaborgar á Engl;lU
Vér getum haldið norður á bóg111^.
llugleiðis eða með járnbraut 1101
,r við
- ekiJð.
bifreiðum eftir breiðum nialhil'1
landSt
er, milli Atlantshafs og Kyrrah3 ,
ur til Churchill, sem stendut ^ .
Hudsonsflóann. Vér getum
bifreiðum eftir breiðum m
um þjóðvegunum, hvert á
Heimsfréttirnar berast oss kein?ir
setustofur vorar um útvarp og SJ
varp. Hennar hátign, drottmn»^
í Kanada og brezka saniven
flytur oss boðskap sinn, þal j
hún situr framan við arini11*1
> söniu
Buchinghamhöllinm, og 1 r
andrá berst rödd hennar hátig
inn á heimili vor. 0g
Enda þótt stjórnskipun vo>
ska
dl1
réttarfar séu brezkur arfur og etl
og franska hinar viðurken11^
bel'a
þjóðtungur vorar, er ekki
að kanadísk menning mun £ {
þess merki, að hún á sér li£ ^
miklu víðar en innan bre/kia
franskra landamæra. jjv
Hin gömlu landnám hafa stlS.j(jj
að og runnið saman í eina
og þjóðarbrotin blandast slll^a
saman, svo að nú rná hiklaus1 j
um
kanadíska þjóðarmeðvitul1