Eimreiðin - 01.09.1961, Síða 42

226
EIMREIÐIN
að til Vor og Vcr erum henni þakk-
látir, og til merkis um hlýjan hug
Vorn viljum Vér biðja hinnar sér-
legu blessunar Drottins yður til
handa, og fjölskyldum yðar og vin-
um, svo og fyrir friði og farsæld
yðar kæra Iands.“
Mörg íslenzk tónskáld standa i
þakkarskuld við söngstjórann Sig-
urð Þórðarson fyrir það, að liann
hefur tekið fyrstur sönglög þeirra
til flutnings, og það án nokkurs
manngreinarálits. Mörg þessara
laga eru síðan orðin þjóðkunn.
Hann tók fyrstur lil flutnings
nokkur af sönglögum Karls Ó.
Runólfssonar. Einnig hefur hann
látið kórinn syngja lög eftir Kalda-
lóns, Björvin Guðmundsson, Hall-
grím Helgason og Arna Björnsson,
sem aðrir kórar litu ekki við, auk
fjölda laga eftir minna þekkt tón-
skáld. Og þá niá geta þess, að hin
sérkennilegu rímnalög Jóns Leifs
hafði kórinn margoft sungið, áður
en aðrir kórar sinntu þeim. Þessi
ræktarsemi við íslenzka tónlist
hefur orðið tónskáldunum mikil
uppörfun.
Mörgum hefur vaxið í augum
vinsældir karlakórssöngs hér á landi
og talið ofvöxt hlaupinn í karla-
kórana, svo að það hafi staðið öðr-
um greinum tónlistarinnar fyrir
þrifum, sbr. grein Björgvins Guð-
mundssonar, sem hann nefnir
„Kórvillu." Ég ætla ekki ræða Jjetta
mál hér, en benda vil ég á J)að,
að karlakórsöngur á jafnmikinn
rétt á sér og aðrar greinar tónlistar-
innar, enda hafa fræg tónskáld sam-
ið snildarverk fyrir karlakóra, og
auðvitað er ætlast til, að })au séu
sungin. Hitt er annað mál, að a^ra
mjög mikilvægar greinar tónlista‘
innar Jíroskuðust síðar með þj°
inni og bar því mest á karlakói111,1
hjá okkur lengi framan af. Þa "
hér ríkjandi einhliða kórnien'ii'E-’
En síðan höfum við eignast s,n
fóníuhljómsveit, óperu, tónhst‘
skóla, blandaða kóra, góða
menn á sviði söngs og hljóðher:1
leiks, og auk Jæss eru erlen
snillingar orðnir hér tíðir gesl11
Tónlistarlífið er því óneitanleS‘
orðið miklu auðugra og fjölbrey1- ^
ara. En, vel að merkja, karlakt’1^
eru |k> enn í fullu fjöri uffl
landið og eins bráðlifandi og l,rl
hafa nokkru sinni verið. Hvað 'e
ur? Alþýða manna hér á landj e
söngelsk. Enginn fer í söngh-'^
sér til fjárhagslegs ávinnings-
góðir raddmenn vilja taka lafP^
Og
syngja sér til hressingar og gal11
og það helzt í samstilltum k°r-
heppnir eru Jjeir, sem komast 1
hjá góðum söngstjóra, sem ”
sönginn í hærra veldi og er J,el ,
mannkostum búinn, að god cl
hans félagsskap að vera. ^
Karlakórsöngur er ódrepa” .
Árni Jónsson frá Múla, sa &
söngmaður og Jiaulreyndi kónli:Á
ur, hefur lýst Jaessu vel í ág^
grein, sem liann nefnir: „Söng1” .
sálubót." Hann segir þar 1,1
annars: „Ég skal gera þá játnjhs ,
að Jíótt mér Jjyki gaman að ltlý®‘
söng, hel’ ég ennþá meira fí;llllTy
að syngja með. Þetta býst eS
að margir reyni, sem í söngie (
um starfa. Ég þekki ekkert J‘l
sálubætandi og að taka Jiátt í 1” ,
miklum, djörfum og liiklatlS