Eimreiðin - 01.09.1961, Síða 55

EIMREIÐIN
239
Ulynd
eftjr U selJast á 4200-4900 krónur
hurUlr^nJeÍka' (Hver sauður 6“7
63 j.., . 0 kt'ónur). Eru þá ritlaunin
£r ek?al* orðin allvæn upphæð.
meiln | að undra, þótt hagsýnir
rtieta a þessum árum kynnu að
°s eildi l)eirra °g
sokkb |. rað> að safna gullmynt í
'h&tf 0 1 sj°vettlinga sér til elli-
'N’lngar--------
til j,r*ð ^1910 kom ég í iyrsta skipti
.\laj. C' íavikur, þá 17 ára gamall.
°g v L.leit þá öðruvísi út en nú,
brevt; 1 langt mál að ræða helztu
a$t j n^arnar- Eitt er mér þó skýr-
iiit) ,>í úr Miðbænum. Lækur-
til s-, tjörninni rann þá opinn
Upph]U.ai’. en bakkar hans voru
stokk 1 nir °g rann hann þannig í
senj ’ en 1:)rýr voru á læknum, þar
\far| 1Tllerðagötur lágu að honum.
bej1Jt Serstaklega eftir göngubrú
Eri U.ndan Menntaskólan um.
sji hpJC * mitt var aðallega það, að
af sj. 11 °°rgina, og farareyrir var
dvöljnri.1Um skammti. — Ekki var
eyrjr ,,. °ng í bænurn, enda farar-
na ;JÓtt a þrotum.
komv‘nn aður en ég ætlaði heim,
við hpj stÍori> sem stjórnaði vinnu
tinior, ,llna eldsnemma um morg-
Va
^húsið, þar senr ég gisti, og
°niið
ar að
Nýko Slllala mönnum í saltvinnu.
ShiP irieð Var ‘l llolnina íranskt
Up. , . saltfarm og vantaði menn
vnarVÍnnu. ~ greiP
komi 1 ’ klæddi mig í flýti og var
í>ar U 111 1 saltskipið um kl. 7. —
k!ukk a Vclr unnið af kappi í 11
Cstundir-
eftir Vj eS kom í land um kvöldið
upp ^Ununa út í skipinu, gekk ég
s tifstofu félags þess, sem
annaðist um afgreiðslu skipsins og
tók þar á móti dagkaupinu, því að
ég ætlaði ekki að vinna lengur.
Kaupið var talið í lófann á mér í
silfurpeningum. — l>að voru þrjár
silfurkrónur og þrír tíeyringar úr
silfri. — Þrjár krónur og þrjátíu
aurar. Þetta var dagkaupið.
Daginn eftir fór ég upp í Borg-
arnes með flóabátnum Ingólfi, og
greiddi í fargjald tvær silfurkrón-
ur. —
Þarna eyddi ég í fargjald nærri
2/3 af dagkaupinu. — Nú er far-
gjaldið í Borgarnes með hinum
fríða flóabáti Akraborginni kr.
85.00, en daglaun fyrir 11 stunda
vinnu munu nú vera um kr. 260.00.
Þarna hefur hlutfallið alveg snú-
izt við. Árið 1910 fóru 2/3 dag-
kaupsins í fargjald með flóabátn-
um Ingólfi upp i Borgarnes, en á
þessu ári fer ekki nema 1 /3 dag-
kaupsins í largjald með Akraborg-
inni sömu leið.
Það væri víst litill vandi að láta
yVkraborgina bera sig, ef tekið væri
í fargjald, sem svaraði 2/3 dag-
launa verkamanns miðað við 11
stunda vinnu á dag. —
Enn vil ég bæta nokkru við um
breytileik peninga.
Sumarið 1923 var ég um þriggja
mánaða skeið í Danmörku. I júní-
mánuði um vorið fór ég til Suður-
Jótlands og kom þá á landamæri
Danmerkur og Þýzkalands. Voru þá
liðin tæp limm ár frá því að fyrri
heimsstyrjöldinni lauk. Við friðar-
samningana höfðu Danir endur-
heimt allvæna sneið af Suður-Jót-
landi eða hluta af Jrví landi, er
Þjóðverjar tóku af þeim árið 1864.