Eimreiðin - 01.09.1961, Page 101

EIMREIÐIN
285
l)essuettuna, en kvæði Sigurðar al
taS‘ eru með listrænum blæ. í
l4kn'ln^ar^Væ®i um kldga Jónasson
Setjj SeS‘r hann m. a.:
og j...,austst°rmur ryki um Rangárþing
batst r Va®’ grundir og tinda,
regnin um lát þitt með fjallanna
°S féll hriuS
Faijit)i Eni haustí>kúr á býlin í kring:
'°r hofg-^ l Ír>®ln sins luesti hlynur,
Ingi, læknir og vinur.
0|
°ga,
'S ioks
er hér tilvitnun af öðrurn
,annlýsing, dregin skörpum, en
Ka,'nski
n°kkuð ómildum dráttum:
u
' ersdagsskvaldursins skolugu
skýst , rastir
tn hJ("!‘" sein brandan í lænunn
11 hann sér á vitsins vastir
tdUn óðara kænunni.
f* ha.
**vi
að
Þetta
alhe
. er sá afbragðs öslunarmaður
e,rnsins grynning fékk loks sína
hí en . vild,
né °Itln fæddist jafn gusuglaður,
^ggaði
polla af þvílíkri snilld.
hókin * lætur þess getið aftan við
iarJfjjj ’ kvasðin liafi orðið til við
Ur að -nf® °S 1 þvi felist sá sannlcik-
' að
tóm.
fiU hafi
s,und
kvæði þess verið unnin
8t*rð ,■ j'unainn milli óskyldra anna,
:i,1||arr eið'nni> þar sem það var á ferð
'’igurð jei".^CS1^ hala kvæðabækur séra
þettn hiwarssonar, efast ekki um að
erind;i
ko.tja rett °g satt, því að svo víða
Pau viA .... .:i ......
flest pau við
',,,tlur 1jin!UeS viðfangsefni, að liöf-
V'i(,]r.(i peirra hefur augljóslega víða
og taka til meðferðar
'Jóð .
Vl® á vegferð lífsins og orðið
Ke,>tst . v Su >,í leiðinni" eins og hann
> 1 ag - —■ °
k,
l'efur h" 0l<^i- En mikil og góð erindi
tikuigg^jnn ;itt ~ beri þau meiri og
avexti, en sá útúrkrókur, sem
hann hefur tekið sér í leiðinni og leit-
að fundar skáldgyðjunnar. —
1. K.
Kristmann Guðmundsson: LOGINN
HVÍTI. Þriðja bindi sögu skálds.
Útgef.: Bókfellsútgáfan 1961.
í fyrsta bindi sjálfsævisögu Krist-
manns Guðmundssonar gerði liann
grein fyrir æsku- og unglingsárum sín-
um og raunar lengur fram eftir aldri,
eða þar til hann fór til Noregs til að
nema þar land, sem skáld, fyrstur ís-
lendinga á síðari öldum að minnsta
kosti. — 1 öðru bindinu gerði lianu
grein fyrir komu sinni til Noregs, bar-
áttu sinni fyrir því að ná norskunni á
sitt vald, vinna sér viðurkenningu og
— ástum sínum og viðhorfum til
kvenna, en einmitt það efni er Krist-
manni mjög hugleikið. í þessu þriðja
bindi segir hann sögu sína um sinn i
Noregi, en síðan för sinni heim, mörg-
um flutningum heima, dvöl sinni hér
í Reykjavík og bókinni lýkur er hann
er að búast af stað til Hveragerðis.
Gera má ráð fyrir, að í fjórða bindinu
segi hann frá dvölinni þar.
Ég vil halda því fram, að fyrsta
bindið hafi verið sögulegast, forvitni-
legast fyrir almenning, en jafnframt
hafi skáldið með því bindi opnað okk-
ur sýn inn í liugarheim sveinsins, sent
átti eftir að verða svo kunnugt skáld
— og sú kynning er allt af mikils virði,
því að þó að skáldgáfan sjálf sé aðal-
atriðið, þá skilur maður oft betur verk
skáldsins ef maður þekkir það sjálft
náið.
Annað bindið var eins og einhvers
konar draumur milli svefns og vöku.
Höfundurinn rifjaði upp ljúfar minn-
ingar frá Noregsdvölinni, þar sem hver
dagur færði honunt ný ævintýri, hann
var á leiðinni til viðurkenningar og