Eimreiðin - 01.01.1963, Blaðsíða 37
EIMREIÐIN
25
nein annarleg hljóð. Þeim er líka
alls staðar óhætt, sem hafa hreina
samvizku.
Svo sneri hún sér snögglega við,
bauð góða nótt og skellti hurðinni
á eftir sér um leið og hún fór út.
Hjörtur sat eftir, hálf utan við
S1g. Hvað var kerlingin að rugla
um annarleg hljóð? Það skyldi þó
aldrei vera reimt hérna ofan á allt
saman. Vitleysa. Það var sjálfsagt
eitthvað fleira bilað í gömlu kon-
unni en heyrnin. Hún hafði allt
útlit fyrir það. Merkilegt, að nokkr-
um skyldi detta í hug að vísa hon-
um hingað til gistingar. En það
var bezt að koma sér í rúmið og
feyna að sofna frá Jressum óhugn-
aði.
Hann reis á fætur og fór að hátta.
Rúmfötin voru köld og stöm, svo
að hálfgerðan hroll setti að hon-
um, þegar hann kom upp í. Hann
skyggndist um eftir blaði eða bók
þess að líta í, en sá ekki neitt.
Xú- þá var ekki um annað að gera
en slökkva ljósið og reyna að sofna.
Hann leit á klukkuna. Hún var
laú tíu. Jæja, ekki beinlínis hans
'eujulegi háttatími.
Hann vafði sænginni utan um
s*g Ul þess að reyna að ná úr sér
Hrollinum.
úá mundi hann eftir, að hann
‘ttti einhverja lögg í vasapela. Hann
seildist eftir buxunum sínum, náði
! PeHnn og saup það litla, sem í
uonum var.
f*að stór-hjálpaði í bili, en var
j ° helst til lítið, og hann hefði feg-
nu gefið gott merarverð fyrir
^eglidegan yl í skrokkinn. Von-
Ragnheiður Jónsdóttir
andi gat hann sofnað fljótlega og
komizt svo burt héðan undir eins
með morgninum.
Það var svarta myrkur, þegar
liann hafði slökkt ljósið. Hann
kreisti aftur augun og seig í eitt-
hvert svefnmók, en hrökk fljótlega
upp aftur við ámáttlegtýlfur. Hann
skyldi þó ekki vera farinn að heyra
einhverjar ofheyrnir? Ýlfrið þagn-
aði og byrjaði aftur með nokkuð
jöfnu millibili. Hann hlustaði á
þetta góða stund.
Hvað skyldi þetta vera? Það voru
auðvitað hundarnir, sem létu
svona, þegar þeir komu heim frá
smalamennskunni. Nú heyrði hann
líka undirgang og mannamál í
húsinu. Hann hafði þá sofnað og
fólkið komið heim á meðan. Und-
arlegt, að það skyldi geta þolað
þessi læti í hundunum.