Eimreiðin - 01.01.1963, Qupperneq 68

56
EIMREIÐIN
til meðferðar. Því einu skal bætt
við, að við verðum að líta á pen-
inga raunsæjum augum, við verð-
um að virða þá réttilega, en meg-
um hvorki veita þeirn lotningu né
snúa okkur undan, forðast að tala
um peninga, af því að þeir séu „af
hinu illa“. Við vildum kannski
mörg óska þess, að börnin kæm-
ust sem seinast í kynni við pen-
inga, en það þýðir ekkert að berja
höfðinu við stein. Við verðum að
horfast í augu við þann vanda, sem
hér er við að glíma, og sá er til-
gangur þessara orða að reyna að
vekja menn til meðvitundar um
Jrað, því að um þetta er of hljótt.
íhugið þessi mál, verið ófeimin að
ræða þau við aðra, þetta eru ekki
einkavandamál neins, — eða öllu
heldur: Þetta eru vandamál hvers
eins og allra. Kannski hefur ein-
hver fundið úrræði, sem getur orð-
ið öðrum að liði, kannski getur
einhver greint frá víti til varnaðar.
Það er ekki til nein einlöld lausn
fyrir alla, en orðin eru til alls fyrst.
Seðlabanki íslands hefur gert
myndarlegt átak til þess að koma
þessum málum á dagskrá meðal
þjóðarinnar. Er hér átt við Spari-
fjársöfnun skólabarna, sem tók til
starfa haustið 1954 á vegum Lands-
bankans og liefur starfað síðan — á
vegum Seðlabankans eftir að hann
varð sérstofnun.
Hér var að vel athuguðu máli
farið inn á sömu braut og gert hafa
margar aðrar helztu menningar-
þjóðir, m. a. á Norðurlöndum. Þar
er slík starfsemi margra áratuga
göniul og stendur því orðið á
traustum grunni, enda fjölþætt og
áhrifamikil. Aðalforgöngumaður
og driffjöður Sparifjársöfnunar
skólabarna var Snorri Sigfússon,
fyrrum skólastjóri og námsstjóri.
Hann gekk að þessu starfi af sín-
um alkunna dugnaði og áhuga og
hefur ekki með öllu sagt skilið við
það enn, þótt kominn sé hátt á
áttræðisaldur.
Ekki er því að neita, að margt
hefur gengið í móti þeim hugsjóna-
mönnum, sem hrundtt þessu verki
af stað fyrir 8 árum. Þróun pen-
ingamála hefur orðið þessari starf-
semi mjög óhagstæð, þótt nokkuð
vegi þar á móti, að Seðlabankinn
hefur gefið börnunum kost á að
vísitölutryggja hluta af sparifé sínu.
En þrátt fyrir hina óheillavænlegu
þróun hafa skólabörn lagt inn í
sparisjóðsbækur á þessu tímabili
nokkrar milljónir króna, sem ella
kynnu að hal'a orðið að engu, auk
stofnfjár þess, sem bankinn hefur
gelið á hverju hausti og mun nú
nema rúmlega hálfri milljón króna
samtals. Þótt hlutur hvers um sig
sé ekki ýkja stór og hver einstök
króna hafi því miður smækkað oft-
ar en einu sinni, mun sumum þess-
ara sparifjáreigenda áreiðanlega
koma vel að fá sitt á útborgunar-
degi.
Annars má ekki einblína á
upphæð þessara peninga eða hversu
trygg eign þeir eru. Peninga barn-
anna ber fyrst og fremst að skoða
sem kennslutæki, og um þá varðar
mestu, hversu þeir duga í þeim til-
gangi.