Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1963, Side 62

Eimreiðin - 01.05.1963, Side 62
150 EIMREIÐIN og livað væri ekki hægt eftir að hafa tekið upp beztu sætin í veitingastofu, þegar athygli hans beindist út um gluggann. Nei, hvert þó í heitasta . . . ! Þeir burstaklipptu höfðu einnig snú- ið andlitum sínum og störðu eins og dáleiddir gegnum hálf- hélaða gluggarúðuna. Blágrænir málmgluggarnir á afturhluta bkutækisins byrgðu næstum göt- una. „Þessi er frá Árósum,“ sagði sá, er hafði ökumannshjálminn meðferðis. Hinn lánsami eigandi, sem var klæddur ökumannsfrakka, hafði stigið út úr bílnum og tek- ið stefnu beint á Vinaminni. ,,Daginn.“ „Daginn.“ jens Peter Hansen hneigði sig auðmjúklega. „Gerið þér svo vel og fáið yður sæti.“ Sá nýkomni renndi fljótlega augum yfir salinn, valdi síðan þriðja auða sætið við gluggann og bað um kaffibolla. „Eitthvað með kaffinu, herra minn — koníak — líkjör?“ „Nei, aðeins bolla af góðu, sterku kaffi.“ Veitingamaðurinn varð súr á svipinn. Svo sneri hann sér að hinum tveimur og fjarlægði með ákveðinni handarhreyfingu öl- flöskuna, sem stóð ennþá fyrir framan þá með smásopa í. „Nei. Þú mátt ekki taka ölið okkar, maður!“ En þetta voru aðeins veik mótmæli. Jens Peter Hansen var á brott. „Ungfrú Sivertsen,“ sagði hann skipandi, um leið og hann smeygði sér fram hjá afgreiðslu- borðinu, — „kaffi handa Iierra- manninum, og hinir hafa ekkert á borðinu." Kannske þeim yrði þetta lexía. Þessir tugthúslimir! Og koma akandi í lúxusbíl og panta einn bolla af kaffi! Drottinn minn! Hann gretti sig, dró vindil upp úr vestisvasa sínum og skar af endanum. Það var bezt að njóta hans ásamt því, sem eftir var af lesefninu. Manndrápunum i umferð- inni. En þau höfðu líka oft verið meira spennandi. „Ekið yfir áttatíu og sex ára konu á gangstíg yfir götu a Amager. Fólksbíllinn skemmdist aðeins lítillega. — — — Barna- vagn varð fyrir bíl á gangstétt- inni í dimmviðri og slæmu fasri- Vörubíllinn hafnaði inni í nær- fataverzlun.“ ------Sjáum til. Þarna teyg'if Kaja sig eftir áfengisflöskunnn Eftir allt var sá nýkomni „séntil" maður“, eins og hann hafðt ályktað strax og hann sá bílinn- Og það voru komnir tveir boU" ar í viðbót á borðið. Það leit nt
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.