Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1965, Side 36

Eimreiðin - 01.01.1965, Side 36
24 EIMREIÐIN ritað — eða 21. janúar 1965 — liefði liann orði sjötugur, ef hann hefði lifað. I Eimreiðina 1955 ritaði ég um þennan gamla skóla- bróður minn og vin, er hann varð sextugur, greinina „Skáldið frá Fagraskógi" og vitnaði þar m. a. í kvæði haris „Á vegan'iótum“, til unr- mæla hans um lýðhyllina: „Lýðsins lof og hylli lokkar margar sálir. Vegir þeirra verða víða klakahálir" o. s. frv., og bætti því við, að lýðhylli sú, er liann naut og berlegast kom í ljós á sextugsafmæli hans þá, muni þó ekki verða lionum vegir klakahálir. „Til þess er lalsið of máttvana, hyllin of fals- laus og liann sjálfur of hreinskilinn og sjálf- stæður.“ Ég fæ ekki annað séð en að þessi ummæli eigi við jafnt að lionum látnum sem meðan hann var í tölu lifenda hér á jörð. I 1. hefti I. árgangs Eimreiðarinnar árið 1895 er að linna mynd af fyrsta listaverki Einars Jónssohár frá Galtafelli í Hruna- mannahreppi, sem þá er við nám í Kaupnrannaböfn. Myndinni lylgja fáein orð eftir Boga Tlt. Melsted, sem skýrir svo-frá, að Einar sé þá að höggva myndina í marmara. Þetta var höggmyndin: Dreng- ur á bæn. Einar Jónsson var aldrei mikið fyrir það gefinn að ræða um list sína, en lét verk sín tala. Þó ritaði liann nálega hálfri öld síð- ar grein í Eimreiðina (árg. 1944) um fyrstu viðhorf sín til lífs og list- ar, þar sem hann lýsir af þeirri einlægni og alvöru, sem einkenndi hann jafnan, draumsýnum þeim, sem heilluðu hann í æsku og fylgdu lionum jafnan í listaverkum þeirn, sem liann mótaði. Engan lista- mann höfum við átt þöglari en hann, en jafnframt frjósamari í tján- ingu fyrir sanrtíð sína og framtíð, þar sem eru verk hans þau hin þöglu. Bækur hans „Minningar" og „Skoðanir", sem út komu síðar á sama ári, eru að sjálfsögðu beztu prentuðu heimildirnar, sem völ er á um líf hans og list. En til þess aðkynnastEinarisjálfum, jafnaðist ekkert á við það að fá að ræða við hann í einrúmi, á listasafni hans, innan um sjálfar höggmyndirnar, börnin hans, sem eru eins og lif- andi tákn um þann anda, sem innifyrir bjó í honum sjálfum. Einar Jónsson myndhöggvari er ógleymanlegur liverjum þeim, sem hann opnaði hug sinn og hjarta. Hitt má vafalaust segja, að liann hafi ekki verið við allra skap né heldur allir að lutns skapi. Ilann var lista-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.