Eimreiðin - 01.01.1965, Qupperneq 57

>
Japönsk smásnga
eftir
Mishima Yukio.
IS’ þegar liann tók sér bað, -
gladdist hann yfir því að sjá
hvernig skorpin húðin huldi
vöðvarýr beinin. Nú, þegar lík-
ami iians hafði koniizt á þetta
sl'g> lann hann, að hann gæti
■’>iu sig við líkamann, eins og
lann VÆri e'gn einhvers annars.
I lknr líkami virtist nú þegar
hæfari fyrir næringu frá Hreina
Landinu en fyrir jarðneskan mat
°g drykk.
A nóttunni dvaldi hann í
ileina Landinu í draumum sín-
'im, og þegar hann vaknaði, var
mnum ljóst, að dvölin í skyn-
'tinii þýddi að vera bundinn við
í aPran og hverfulan draum.
Lm blómatímann kom mikill
jöldi fólks frá höfuðborginni til
þess að heimsækja þorpið Shiga.
Lmferðin truflaði prestinn ekki
llell1, Þv' að hann var fyrir löngu
°minn yfir það Jrróunarstig, þar
scin glaumur veraldar ertir hua-
o
ann. Vorkvöld eitt yfirgaf hann
klefa sinn, tók prikið sitt og gekk
niður að vatninu. Þetta var á
þeim tíma dagsins, þegar skugg-
ar Ijósaskiptanna eru að byrja
að smeygja sér inn í birtu síð-
degisins. Engin gára truflaði
spegilslétt yfirborð vatnsins.
Presturinn stóð einn á liakkan-
um og byrjaði á helgiathöfninni:
íhugun um Vatn.
i Jiessum svifum konr uxa-
vagn, sem auðsýnilega var í eigu
persónu af háum stigum, eftir
vatnsbakkanum og nam staðar
rétt hjá prestinum. Eigandinn
var hirðdama frá höfuðborginni,
sem bar hinn háa titil Mikla
Keisaralega Hjákonan. Hún
hafði komið til Jiess að sjá vor-
skrúðið í Shiga, og núna stanz-
aði lnin Jrarna á bakaleiðinni og
lyfti gluggatjöldunum til Jress að
líta yfir vatnið að skilnaði.
Mikla Prestinum varð skyndi-
lega litið í átt til hennar, og
bann breyfst óðara af fegurð
liennar. Augu hans mættu aug-
um hennar, og úr Jrví að liann
starði á hana án Jress að beina
augum sínum í aðra átt, kom
bun sér ekki að Jrví að líta und-
an. Ilún gerði það samt ekki
vegna þess að hún væri svo frjáls-
lynd, að liún leyfði karlmönnum
að glápa á sig gráðugum augum,
en henni fannst að Jæssi gamli
alvarlegi meinlætamaður hlyti
að hafa aðrar ástæður en venju-