Eimreiðin - 01.01.1965, Qupperneq 82

70
EIMREIÐIN
þessara orða minna og prestanna í
Toledo, þurfa ekki annað en
skreppa þangað suðureftir og þá
munu þeir sannfærast. Mér sýncl-
ust reyndar fótsporin á kirkjugólf-
inu, við fyrstu sýn, vera eltir asna,
en allar efasemdir voru jafnharð-
an drifnar burtu úr hausnum á
mér, og jafnframt var mér tjáð, að
lótlag Maríu meyjar hefði, að sjálf-
sögðu, breytzt við himnavist henn-
ar.
Og María ntey kom færandi
hendi til dómkirkjunnar í Toledo.
Það var ekki aðeins, að hún skildi
eftir rnjólk úr sér, sem nú er að
vísu orðin hörð sem grjót, heldur
gaf hún kirkjunni messuklæði, sem
englar höfðu saumað. Það er lil
sýnis í kirkjunni enn í dag og þykir
„guðdómlegt" listaverk.
Vilji einhver forvitnast um það,
hvenær jómfrú María kom í þessa
jarðarheimsókn sína til Toledo, þá
er ekki komið að tómum kofunum
í þeim efnum. Svarið er á reiðum
höndum. Raunar er ég búinn að
gleyma bæði mánaðardegi og viku-
degi, því ég er gleyminn á slíka
hluti, en ártalið man ég. Það skeði
á því herrans ári 666 eftir Krist.
Það er eitt af fáum ártölum, sem
ég man.
Fyrir utan mjólk úr Maríu mey
og messuklæði, sem englar hafa
gert, er dómkirkjan í 'l'oledo engan
veginn fátæk af öðrum lielgum
dómum. Þar er t. d. geymdur einn
þyrnirinn úr þyrnikórónu Krists,
sem hann bar á krossinum. Þar er
pjatla úr möttli þeim eða skikkju,
sem hann klæddist, þegar hann var
framseldur gyðingum. l>ar er ræfill
af svuntu þeirri, sem Kristur not-
aði við liinn sögufræga fólaþvott
og loks eru þar einhverjar tætlur
af líkklæði hans. — Auk helgra
dóma geymir dómkirkjan gersein-
ar, listaverk og dýrgripi, gull og
gimsteina, jalngildi svimandi hárra
fjárhæða.
Eins og í öðrum gömlum suð-
lægurn borgum, ekki sízt þeim, sem
byggðar eru utan í fjallshlíðum
eða brekkum, eru göturnar yfirleitt
þröngar og krókóttar — sannkallað-
ir krákustígar. Bifreiðar komast
ekki nema eftir örfáum götum,
hinsvegar komast asnar þær með
æki sín, en geta þó ekki mætzl. Þá
fer allt í háaloft, unz annarhvor
verður að víkja og fara afturábak
yfir að næstu hliðargötu eða út-
skoti. Húsin eru yfirleitt há með
fáum og litlum gluggum og járn-
rimlar fyrir hverjum glugga. 1
fyrstunni áttar maður sig ekkert á
þessum rimlagluggum, veit ekki,
hvort bak við j)á eru fangelsi,
kvennabúr eða klaustur. En fróðir
menn fortelja mér, að jietta væri
ekkert annað en varúðarráðstafan-
ir gegn óvelkomnum næturheim-
sóknum, með öðrum orðum, jiega1
hús eru byggð, er gert ráð fyrir
jreim möguleika, að þar kunni ein-
hverntíma yngismær að búa. Þess-
vegna er líka gert ráð fyrir þeim
lnigsanlega möguleika, að sú hin
sama yngismeyja eignist aðdáendur
eða biðla, sem foreldrunum geðj-
ist ekki að. Rimlarnir eru helzta
vörnin geng slíkum peyjum. Og
rimlar eru ekki aðeins fyrir öllum
gluggum íbúðarhúsa í Toledo,
heldur fyrir öllum gluggum um