Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 90

Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 90
78 EIMREIÐTN og fremst mannlífi né iðancli um- ferð, heldur jurtalífi og blóma- skrúði. í hverri opinni glugga- kistu, hverjum svölum er komið fyrir heilum blómagarði. Frá þeim leggur litaskrúð og angan. Þetta blómahaf gefur borginni sérstak- an og sérkennilegan blæ. Ájækk fyrirbæri gefur raunar víðar að líta á Suður-Spáni, en hvergi í jafn- ríkum mæli sem í Sevilla. Við })etta bætist svo sjálf um- ferðin. En í öfugu hlutfalli við umferð flestra annarra landa læt- ur ekki hæzt í hinum vélknúnu farartækjum, heldur j)eiin, sem ganga á tveim fótum og tala sam- an. Það er kyngikraftur í þessum samræðum á götum úti og það hvarflar að manni að talandinn hljóti að ganga fyrir nokkurra hest- krafta orku, svo er hávaðinn mikill samfara handapati og öðrum lík- amshreyfingum. Þegar Spánverji kemst í geðshræringu, túlkar liann tilfinningar sínar og hugsanir ekki síður með tilburðum líkamans en öðrum. Eins og aðrar borgir, á Sevilla sín hús. Tvö þeirra bera af öðr- um, jafnt hvað íburð snertir og sögulegar heimildir. Þessi ln'is eru dómkirkjan og konungshöllin. Dómkirkjan í Sevilla er hvort- tveggja í senn, stærsta kirkja Spán- ar og þriðja stærsta kirkja veraldar. Siærri en Péturskirkjan í Róm og Pálskirkjan í London. Hún er eins og aðrar kirkjur jtar syðra, dimm, há til lofts og skrautleg. Myrkar verða kirkjurnar að vera, ella myndu kertaljósin, sem fólkið gef- ur fyrir sálu sinni, ekki njóta sín. Þó er annað enn betra við myrkrið í kirkjunum, en Jxið er forsælan og svalinn frá brennandi sólarglóð- inni úti. Ef ég Jjyrfti að vera á Spáni til langframa, myndi ég ger- ast kaþólskur, aðeins til að geta dvalið langdvölum innan kirkju- veggjanna á meðan sólin brennir og steikir allt dautt og lifandi í glóð sinni. Auðvitað á clómkirkjan í Sevilla sína fjársjóði, — sína helgu dóma, En helgastur dómur hennar er ekki annars heims, — ekki trúarlegs eðl- is, eins og flestra annarra kirkna, — heldur veraldlegs eðlis. Það eru bein Kólumbusar landaleitar- manns. Frá Sevilla bjóst Kólum- bus til jceirrar farar, sem frægust hefur orðið alla sjóferða í verald- arsögunni. Það var í jieirri för, sent hann fann Ameríku eftir að ís- lendingar höfðu týnt henni. Með landafundi sínum vann Kólumbus sér ekki aðeins ódauð- lega frægð í veraldarsögunni, held- ur færði hann og Jtjc'tð sintii gull- kvörn, — efnahagslega gullöld. Hún varð Spánverjum þó fremur til falls en giftu, ])egar fram í sótti. Gtdlið flæddi ylir landið, vinnan og brauðstritið var ójtarft. Menn gátu leikið sér í vellystingum. Og ennj)á meira gull lá óhreyft í nýja heiminum, — Ameríku. Þangað streymdu Spánverjar. Einn góðan veðurdag vöknuðu menn af vond- um draumi. Innri verðmæti höfðu setið á hakanum, — menningarleg- ar framfarir í rúst, — atvinnulífið ;ið meira eða minna leyti í molum- Dansinn kringum gullkálfinn varð cigæfa Spánar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.