Eimreiðin - 01.01.1965, Qupperneq 100

88
EIMREIÐIN
þólskum fræðum. Fckk hann lof
hjá kennurum sínum fyrir góðar
gáfur, dugnað í námi og háttvísi í
hvívetna. Kom svo að lyktum, að
hann náði fullri hylli hinna æðstu
preláta og patríarksins sjálfs, sem
oft heimsótti þennan sk<>la.
I>á fór Sírekur í ferðalag mikið
austur í lönd og kom til Jórsala.
Þaðan ferðaðist hann frá einu
klaustri til annars um Sýrland,
Armeníu og Kákasus, og flutti
kveðjur og boðskap frá patríark-
inum í Miklagarði. Þótti það mikill
frami fyrir svo ungan mann að fara
för þessa slíkra erinda. Var hann
nú orðinn svo lærður, að annað
stóð ekki fyrir því, að hann fengi
merkilegt embætti innan klausturs
eða kirkju, en það, að hann þótti
enn of ungur til þess að fá vígslur.
Þegar Sírekur kom úr förinni til
Austurlanda, voru komnir til
Miklagarðs tveir frægir ferðalang-
ar utan af íslandi, Stefnir Þorgils-
son og Þorvaldur víðförli Koðráns-
son. Voru þeir mjög að hugsa um
að fara báðir saman í ferðalag aust-
ur í Jórsalaheim sér til fróðleiks
og styrkingar. Og er þeir fréttu af
heimkomu Síreks, fóru þeir þegar
til fundar við hann og höfðu
margs að spyrja um leiðir og lönd
og lýði austur þar. Leysti hann
skýrt og skilmerkilega úr öllu, er
þeir spurðu og mátti þeim að gagni
koma ef J^eir færu Jressa för. En
þeir voru enn óráðnir í Jrví efni.
Urn Jressar mundir voru í Mikla-
garði uppi miklar ráðagerðir um
trúboð í Garðariki. Mesti áhuga-
maður í Jjessu var sjálfur stófkon-
ungurinn, Basil annar, síðar kallað-
ur Búlgarabani. Varð J:>á patríark-
inn einnig að hafa lmg á þessu
trúboði, Jrví að hann og öll hin
gríska kirkja átti að lúta stólkon-
unginum í Miklagarði.
Nú fékk Þorvaldur boðskap frá
keisarahöllinni Jjess efnis, að keis-
arinn sjálfur vildi fá að tala við
hinn víðförla trúboða. Gekk Þor-
valdur Jiegar á hans fund og bað
Sírek að ganga með sér. Leiðsögu-
maður frá hirðinni fylgdi þeini til
þeirrar hallar, er keisarinn var
staddur í J>á stundina. En stólkon-
ungurinn álti margar hallir í borg-
inni bæði gamlar og nýjar, allar
rniklar og merkilegar og höfðu
fleiri og meiri dýrindis gersemar
að geyma og alls konar auðæfi en
nokkur önnur húsakynni í víðri
veröld.
Þeir gengu inn í höll eina, er
stóð í námunda við Ægisif. Vel tók
Basil keisari á móti Þorvaldi víð-
förhi, setti hann hið næsta sér,
gætti Jsess Jx> að setja hann skör
neðar, og átti við hann langt við-
tal, kvaðst hafa haft spurnir af
honum og líkað allvel.
Nú hafði keisarinn mestan hug
á að heyra eitthvað frá Garðaríki,
Jrví liann vissi að Jrar hafði Þor-
valdur víða dvalið og ferðast um.
Vildi stólkonungur hel/.t fá fregn-
ir af höfðingjum norður þar, eink-
um Vladimir í Kænugarði og öðr-
um smákonungum, um deilur
þeirra í millum, um hernað þeirra,
hversu Jteir fylktu liði í stríði, og
hversu leiðir lægju ef liði miklu
þyrfti að koma skjótt á milli fjar-
lægra staða. Þá var konungi og
rnjög í mun að heyra sagt frá land-