Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 121

Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 121
EIMREIÐÍN 109 «n valdaffknin getur orðið, þqrar hún lkur lausum hala. ,'1'1 ska* saga Þórdísarmálsins ekki h^,n n;lnar> heldur vísað til bókar- "ar En atburSurinn á Vallalaugar- vi Vi8' v1'11"’ Llð teljast einn af merkari au |U,r< 11111 íslandssögunnar. Það er bi.kJ°St 38 llinórheimur- undir forystu of| UPS °S lögmanns, er að mótmæla íslK V konunSsvaldsins á grundvelli vi^í- laSa> jafnframt því sem þeir ho\U|. ar®a sahhorningunum. En um- ið r <>mararnir 1‘kjast undarlega mik- an- ,!“rSprÖkkuni hinna ýmsu „hreins- , ‘l ’ Seni s*milega eru kunnar nú á eitt U',UStU olclinni> Það sannast, sem tekurlnU var sagt, „að sagan endur- Vfj';';,r' 8erir sér far um að varpa ljósi ar ,unclarleSu framkomu Þórdís- kf a clorsclottur, en hún valdi þann að ^111 VerSt Se8'"di fyrir hana sjálfa, Vej Ueita. sifjaspellsákærunni, en jafn- að ^ Kilri Irúkstafstrúaröld var hægt h.,iiganga of la"gt- Virðist höf. helzt lilífiT't'r T1 a® f’érdís sé að halda aðil * r * 1 Ylir einhverjum nákomnum að t' f.U hef imyndað mér, að ann- ■ausn'fvibUlð Undir’ Margvísleg upp- |tt ' S'r jafnan í kiölfar byltinga, nvi- SCm 'li<'i Samla dæmizt óhæft og ofa*kTuílanr£ja S£T braUt’ °ftaSt ‘l eins U,Jan hatt> en a óróatímum, an .í1'? eftir siðaskiptin, finnast jafn- sannleik Crjlr’ SCm efast 11111 1,11111 n>'ja ðverð 7 SCm °ftaSt er Predikaður af bvor.T” lePPum> Nærri má geta, anna haHsiðskPitaforsPrakk- jarðvee 1 3 S, staðar falhð 1 Sdðan lnb o- lÍOtl htt bafi verið á orði 11Jlt> Talið hafi verið á Gr.,„ . er l> d > að Þórunn ; hinn C ,Vlft latið sér fátt um finnas Grvi U,a Slð’ sem SIZt er torskilið verið'1 ■. flk hefur áreiðanlega ekk bræð' Se7'ga . vikaliPurt við skoðana .SnókSal rK?nS ,Skrlfara og Daða > þott sú andstaða sé lít kunn, enda er sagan rituð af áhang- endum siðaskiptamanna. Og Stóri- dómur átti litlu fylgi að fagna lijá valdsmönnum og alþýðu. íslenzkir valdsmenn álitu pyndingartilskipun Herlufs Daa algert lagabrot. Hvað væri þá eðlilegra, en að stórlynd stúlka teldi sér skylt að mótmæla óhæfunni á sinn hátt, með því að neita að gefa „rétti” fógeta upplýsingar? Nærri má geta hvort ekki hefur verið rætt um þessi mál heima á Reynistað. Að vísu liafði Þórdís „trássast" áður og hafn- að öllum skynsamlegum leiðum sér til bjargar. Það þarfnast skýringar. Ætli margir hinna lúthersku klerka hafi ekki verið smásmugulegir í hnýsni sinni um einkamál fólks og notið þess að sýna vald sitt. því meir, sem þeir voru lítilsigldari? Staðreynd er, að framkoma margra „byltingamanna" verður „próvókatorisk" þegar ],eir finna, að þeir eiga eitthvað undir sér og eru orðnir einskonar herrar. Væri ekki freistandi fyrir unga og stolta stúlku að svara út í liött nærgöngul- um spurningum frá klerki, sem hún hefur kannske þekkt að flestu fiðru en skörungsskap? Og þegar einu sinni er búið að segja of mikið, er erfitt að snúa við. Einhverja skýringu verður að finna á því, að ekki virðist sem Þórdís hafi „iðrast" fyrir dauða sinn fyrir böðulshendi, eins og varla brást á þeirri trúuðu öld. Liggur ekki bein- ast við að álykta, að hún hafi talið sig vera að verja rétt mál, þrátt fyrir aug- ljósar misfellur á framburði sínum hvað snerti hana sjiilfa? Var hún í raun ekki lulltrúi íslenzks fólks gegn þeirri leppmennsku, sem án efa hefur tröllriðið þjóðinni fyrstu áratugina eftir siðaskiptin? Augljóst er, að köld skynsemi hefði getað bjargað henni, en í rauninni hafð'i hún unnið sigur eftir hrakför fógeta á Vallalaugarþingi, ef umboðsdómararnir hefðu ekki
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.