Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1966, Blaðsíða 29

Eimreiðin - 01.05.1966, Blaðsíða 29
i SÍÐASTA SINN 117 hana. En hún þrengdi sér inn í hugsanir hans líkt og hún hafði þrúgað hann sjálfan meðan hún hfði. Hann var einkasonur. Móðir hans kallaði hann alltaf „eini, ein- asti drengurinn minn“, svo kyssti hún hann og knúsaði — enda þótt hann hefði andstyggð á því. Og hún talaði mikið. Þau sváfu saman þar til liann var orðinn fullvaxta, °g hann fékk aldrei tækifæri til þess að vera einsamall. En hann fékk allt sem hann óskaði sér — aðeins ef hann vildi vera heima hjá henni. Hún var alltaf logandi hraedd um að eitthvað kæmi fyrir hann, ef hann brá sér frá. Aðeins ef hann vildi vera heima gat hann fengið allt sem hann vildi. Hann þurfti ekki að fara í skólann, nema þegar honum þóknaðist sjálfum, og rnátti hegða sér eftir eigin geð- þótta. Hún jós í hann kræsingum, gal honum hvað eina, sem honum hatt í hug og lét allt eftir honum. hf hún aðeins mátti kyssa hann °g kreista, var honum allt heimilt. Hann mundi þetta vel — og þó hærði hann sig ekkert um að minn- ast þess. En það kom af sjálfu sér, hraust frarn, og allt í einu varð hugur hans fullur af þessum minn- lngum. i>ær voru svo áleitnar og uppáþrengjandi ... Hann var orð- >nn ganiall! Hugur hans reikaði h'á einu til annars .. . Honum hinnst sem liann lægi enn hjá móð- Ur sinni, fyndi ylinn frá líkama hennar og kenndi þess, að hún gældi við sig — alveg eins og í gamla daga. Hann fór hjá sér og hann vék undan atlotum hennar. „Þykir Jrér ekki vænt um móður ]nna?“ sagði hún kvartandi. Hann tók að hata hana og verða afundinn. Hann fylltist viðbjóði á kossum hennar og gælum, reif sig frá lienni, varð harður og kaldur. Hún grét. . . Þegar hann hafði verið nokkur ár við nám hljóp hann bæði frá lærimeistaranum og henni, átti í örðugleikum að bjarga sér meðal ókunnugra fyrst, en lærði Jrað .. . Karlmönnunum féll ekki við hann, en aftur á móti konum .. . Það var meira en lítið undarlegt, en í endurminningum hans bland- aðist móðir hans ávallt í mynd ann- arra kvenna, sem hann hafði kynnst og hálft í livoru gleymt. Undarlegt — en hann hafði alltaf orðið leiður á þeim, og Jiegar harin varð leiður á þeim, hljóp hann frá þeim. Og J>ó gat hann ekki án Jreirra verið; Jrað gerði Jiessi Jirá hans til kvenna, að vera hjá þeim, láta þær hugsa um sig, þjóna sér, fá allar sínar óskir uppfylltar — og losna svo frá þeim, verða frjáls á ný ... Það angraði hann að hugsa um þetta, hann reyndi að víkja |ní frá sér, en Jaað leitaði ávallt liugans. Hann tautaði gremjulega við sjálfan sig, að hann væri orðinn gamall maður, sem sæti hér og barmaði sér út af fortíðinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.