Eimreiðin - 01.04.1973, Blaðsíða 32

ElMfcEIÐlN
DR. ÞRÁINN EGGERTSSON,
HAGFRÆÐINGUR:
Mannauður
i. Inngangur.
Á ársfundi hagfræðingafélags Bandaríkjanna 1960 hélt þá-
verandi forseti samtakanna, Theodore W. Scliultz, ræðu, sem
hófst með þessum orðum:
„Alkunna er, að fólk aflar sér þekkingar og nemur ýmsa nyt-
sama iðn. Mörgum er liins vegar ekki ljóst, að hér er um fjár-
munamyndun að ræða; að þessir fjármunir verða til vegna
skipulegrar fjárfestingar; að á Vesturlöndum hefur fjárfesting
í fólki vaxið liraðar en önnur fjárfesting; að þessi hraði vöxtur
hefur verið höfuðeinkenni vestrænna hagkerfa.“
Ræða Schultz verður ekki rakin hér, en geta má þess, að þar
var því haldið til streitu, að í rauninni ætti að fara með ýmis út-
gjöld sem fjárfestingu, enda þótt venja væri að telja þau til
neyzlu. Tæki þetta meðal annars til útgjalda vegna skólamála,
heilbrigðismála og til leitar- og flutningskostnaðar þeirra, sem
sækjast eftir hetri atvinnu. Ennfremur taldi hann rétt að með-
liöndla ýmsan óbeinan námskostnað sem fjárfestingu, enda þótt
venja hafi verið að gefa honum lítinn gaum, en þar má nefna
fórnartekjur bæði skólapilta á vinnualdri og fagmanna, er afla
sér starfsþjálfunar á vinnustað, og jafnvel notkun frístunda til
sjálfsnáms.