Eimreiðin - 01.04.1973, Blaðsíða 47

EIMREIÐIN
ill þyrnir í augum. (Þýð.: í lok ágúst 1973 barsl lesendum
frjálsra blaða örvæntingarfull orðsending frá Solsjenitsyn,
en liann sagði í samtali við franska blaðið „Le Monde“ og
fréttastofnunina „Associated Press: „Ef ég verð fyrir slysi
eða hlýt skyndilegan dauðdaga, getið þið með óskeikulli
vissu dregið þá ályktun, að rússneska leyniþjónustan hef-
ur veitt samþykki sitt til að drepa mig.“ Sjá Morgunblaðið
29. ágúst og 2. nóvember 1973).
4Sennilega tilvitnun í jólaboðskap Pimens kirkjuföður,
sem er tilefni bréfs Solsjenitsvns.
r,í dreifibréfi 22. des. 1964 fyrirskipaði kirkjufaðirinn í
Moskvu samkvæmt munnlegri tilskipun sovézkra yfir-
valda, að skírnir og aðrar kirkjulegar athafnir skyldu
skrásettar og upplýsingar um þær látnar horgaralegum
yfirvöldum í té, sbr. bók N. Struve „Christians in Contem-
porary Russia“ (1967) bls. 409—410 (Bók Struve er kynnt
í „Catholica“, 3. hefti 1967) og tímaritið „Der Fels“, 5.
hefti 1972 (Mánaðarritið „Der Fels“ er gefið út af sam-
tökurn kaþólskra leikmanna í Þýzkalandi). Athugasemdin
um kirkjurétt skírskotar sennilega til opins bréfs þeirra
Jakunins og Eschlimans 21. nóvember 1965 til þáverandi
kirkjuföður Alexis, en bréf þeirra byrjar með tilvilnun i
yfirlýsingu Alexis 21. nóvember 1944 um áhættur, sem því
fylgi að ganga lengra en kirkjuréttur hýður. Um þetta efni
og áðurnefnt bréf, sem síðar verður vikið að, má lesa i
bók M. Rourdeaux „Patriarch and Prophets“ (1969) bls.
194—221.
°Allt frá árinu 1918 hefur verið bannað að veita börnum i
Sovétríkjunum kristindómsfræðslu, og á siðustu árum hafa
ylirvöld, þvert ofan í ákvæði stjórnskipunarlaga, hannað
börnum þátttöku í guðsþjónustum. Þá bafa yfirvöld einn-
ig reynt að hindra að börn gengju til altaris. (Sjá bók N.
Struve „Cluistians in Contemporary Russia“ bls. 142).
7Orðið er dregið af rússneska orðinu „Kristianin“=krist-
inn, sem verður „Krestjanin“=bóndi.
8Embætti kirkjuföðurins í Moskvu hefur um margra ára
skeið komið fram í utanríkismálefnum sem málpípa sov-
ézku stjórnarinnar, t. d. í „friðarhi-eyfingum“ (!).
135