Iðunn - 01.11.1884, Qupperneq 42

264 Snarræði af stúlku.
sem erfc orsök þess, að jeg verð nú að fara 1 tukt-
húsið aptur!—Já, það er ekki til neins að ætla sjer
að leyna því, að jeg brauzt út fyrir nokkru úr tukt-
húsinu í Vebjörgum.—En varaðu þig« mælti hann
og ógnaði Ebbu ; »þig skal ekki undan draga hefnd
minni. Hefnd vil jeg hafa, og jeg mun finna þig,
hvernig sem þú felur þig. jpú mátt loka þig inni,
jeg skal brjótast inn til þín, hvort holdur er á nóttu
eða degi; þó þú farir úfc á enda veraldar, þá skal
jeg samt finna þig. Jeg hefi brotizt út einu sinni,
og skal sýna, að jeg get gjört það einu sinni enn
til þess að hefna mín á þjer;—jeg skal«....hann
færði sig einu feti nær henni, en í því bili fjekk hann
högg framan í andlitið, svo að hann reiddi við aptur
á bak og blóðið lagaði niður um hann. |>að var
sonur húsbóndans, sem höggið greiddi, með staf, sem
hann hafði í hendinn.
Við þá sjón leið Ebba niður allt í einu, og heyrð-
ist hvorki til hennar stunur nje hósti. Hún var
borin inn í rúmið í turnklefanum, en farið með band-
ingjann leiðar sinnar.
Ilún var milli hcims og helju vikum saman.
Hún lá lengi mjög þungt í taugaveiki; þessi voða-
lega nótt hafði tekið það á hana, sem ekki var furða
Bandinginn var morðingi, sem hafði verið dæmd-
ur af lífi, en líflátinu síðan breytt fyrir konungs
náð í æfilanga hegningarvinnu. það komst upp í
rjettarprófunum, að honum hafði verið kunnugt um
hýbýlaskipun þar á bœnum, hann hafði verið þar við
smíðar einhvern tíma; hann var járnsmiður. Hafði
hann ætlað að fela sig í turnklefanum, er hann
hugði mannlaugan, og leita síðan fyrir sjer um nótt-
ina eptir fötum og peningum til þess að geta kom-