Ægir - 01.09.1951, Qupperneq 36

2*4
Æ G I R
b Saltsíldin.
Meira var saltað af síld á árinu 1950 en
nokkru ári öðru síðan fyrir styrjöldina, eða
alls 187 269 tunnur. Meiri hluti þessarar
síldar var þó ekki saltað norðanlands um
sumarið hcldur við Suðurland og Faxa-
flóa síðari hluta sumars og um haustið.
Verður nánar komið að því síðar. Söltunin
norðanlands varð 55 561 tunna, og var það
verulega minna en verið hafði árið áður, en
þá nam söltunin norðanlands 86 156 tunn-
um. Ástæðan fyrir hinni minnkandi salt-
síldarframleiðslu á Norðurlandi var að
sjálfsögðu fyrst og fremst aflaleysið á ver-
tíðinni og í öðru lagi það, að meginhluti
aflans kom á land svo snemma vertíðar sem
raun var á, eða áður en söltun hefst venju-
lega. Einnig kom það til, að veiðin var nær
eingöngu á austursvæðinu svo sem áður
hefur verið getið, og orsakaði það erfiðleika
á því að koma síldinni til þeirra staða, þ.
e. aðallega á miðsvæðinu, þar sem bezt skil-
yrði eru til að taka á móti henni til sölt-
unar.
Um 90% af síldinni, sem söltuð var norð-
anlands, var hausskorin og slógdregin síld,
en það er sú verkunaraðferð, sem orðin er
langalgengust. Lítið var sykursaltað og
kryddsaltað, eða 3 879 tunnur sykursaltað-
ar og 1 582 tunnur kryddsaltaðar. Óvenju-
lítið var sykursaltað og kryddsaltað að
þessu sinni á Norðurlandi vegna þess,
hversu veiðin brást síðari hluta vertíðar-
innar.
Enda þótt síld væri söltuð í 16 veiði-
stöðvum á Norður- og Austurlandi, þá voru
það þó tiltölulega fáar stöðvar, sem höfðu
meginhluta framleiðslunnar. Mest var að
vanda saltað á Siglufirði, alls 23 623 tunn-
ur, eða sem svarar um 40% af allri þeirri
síld, sem söltuð var á Norður- og Austur-
landi um sumarið. Hluti Siglufjarðar var
þó minni að þessu sinni en nokkru sinni
fyrr vegna þess, hversu síldin veiddist aust-
arlega, og var því tiltölulega meira saltað
á Norðaustur- og Austurlandi en áður hef-
ur verið. Utan Siglufjarðar var mest saltað
á Raufarhöfn, 9 656 tunnur eða rúmlega
17% af heildarmagninu, en þar hefur ekki
áður verið söltuð svo mikil síld. Nam sölt-
unin á Raufarhöfn réttum 2 000 tunnum
meira nú en árið áður. Næst kom Húsavík
með 5 431 tunnu, sem var nokkru minna
en verið hafði þar árið áður og að sjálf-
sögðu af sömu ástæðu og með Siglufjörð.
Hins vegar var nú í fyrsta skipti söltuð síld
á Þórshöfn svo nokkru næmi, og var þar
alls saltað i 4 614 tunnur. Var viðbúið að