Ægir - 01.09.1951, Qupperneq 47

Æ G I R
255
Tafla XXII. Útflutningur bátafisks 1950—1947 (miðað við slægðan fisk með haus).
1950 1949 1948 1947
l''jórðungar lífi kr. •<R kr. kfi kr. kfí kr.
Sunnlendinga 879 326 901 566 5 666 566 4 416 710 2 348 383 1 978 521 1 099 194 808 739
Vestfirðinga 192 030 172 842 169 011 118 276 186 840 103 057 » ))
Norðlendinga 541 211 407 190 1 095 269 800 432 3 695 078 2 340 698 141 899 124 073
Austfirðinga 442 022 329 830 2 603 269 1 813 923 1 976 844 1 377 251 244 001 251 539
Saratals 2 054 589 1 811 428 9 534 115 7 149 341 8 207 145 5 799 527 1 485 094 1 184 351
verðið á brezka markaðnum varð 99 aurar
og var það 5 aurum lægra en árið áður.
Var verðið mjög misjafnt frá mánuði til
mánaðar, en fór þó lækkandi þegar leið á
vertíðina. í janúar var meðalverðið í Bret-
landi 1.03 og fór í febrúar niður í 96 aura,
on hækkaði síðan aftur í marz upp í kr.
1-17, og var það hæsta meðalverðið á ver-
líðinni eða fyrri hluta ársins. I þeim mán-
uði var einnig flutt út mest ísfiskmagnið.
í april og maí fór verðið mjög lækkandi og
varð 80 aurar i apríl, en aðeins 67 aurar í
niaí. Um haustið, er siglingar hófust aftur
nieð isfisk til Bretlands, þá var verðið all-
niikið hærra en verið hafði á vertíðinni, og
náði kr. 1.27 í desembermánuði. Var það
hæsta meðalverð ársins.
Til Þýzkalands varð ekki um neinar söl-
ur á ísfiski að ræða um sumarið og ekki
fyrr en að loknu verkfallinu í nóvember,
en þá fóru 2 togarar þangað með ísfisk, og
var meðalverðið aðeins 53 aurar á kg, en
árið áður hafði meðalverðið á fiski, sem
fluttur var til Þýzkalands, verið alls 89 aur-
ar á kg. Það ber þó að athuga í þessu sam-
bandi, að þessir 2 farmar voru ekki fluttir
út fyrr en eftir þann tíma, sem hagkvæmast
hefur verið talið að selja fisk á þýzka mark-
aðnum, þ. e. a. s. eftir það að síldveiðunum
var lokið þar.
f febrúarmánuði voru sendir 2 togarar
með fisk til Frakklands, og var sá fiskur
seldur þar með föstu verði fyrirfram, en
meðalverðið var kr. 1.09 pr. kg. Reyndust
ýmsir erfiðleikar á því að selja þennan fisk
þar, og varð ekki framhald á því.
Meðalverð það, sem hér hefur verið getið,
var allt á togarafiski, en sérstaklega verður
getið um bátafisk síðar í þessum kafla.
Svo sem áður var sagt fór langsamlega
mestur hluti þess ísfisks, sem fluttur var
út á árinu, til Bretlands, en aðeins mjög lít-
ið til annarra landa. Fóru togararnir alls
121 ferð til Bretlands, 2 til Þýzkalands og
2 til Frakklands.
í Bretlandi skiptist löndun togaranna nið-
ur á 4 hafnir eins og áður, og var tala ferð-
anna til hverrar hafnar sem hér segir:
Grímsby ......... 73 ferðir
Hull ............. 23 —
Fleetwood ........ 16 —
Aberdeen........... 9 -—
Samtals 121 ferð.
Grímsby var eins og áður sú höfnin, sem
tók við langflestum togarlöndimum, eða 73
alls, og var það hlutfallslega miklu meira
en áður. Hins vegar var Fleetwood aðeins
með 16 landanir, og var það ekki x/4 af því,
sem þangað hafði farið áður. Þessi breyt-
ing stafar af því fyrst og fremst, að í Fleet-
wood er erfiðara að landa stórum förmum
en í Grímsby, og þess vegna var talið hent-
ugra að fara til Grímsby, ef því varð við
komið.
Hinar 2 ferðir, sem farnar voru til Þýzka-
lands í nóvembermánuði, voru til Bremer-
haven og Cuxhaven, en það eru þær hafnir,
sem tekið hafa við mestum hluta af þeim
fiski, sem landað hefur verið úr íslenzkum
skipum í Þýzkalandi undanfarið.