Ægir - 01.09.1951, Qupperneq 81

Æ G I R
289
það á ýmsum stöðum, en þó aðallega aust-
anlands. Óðinn veitti einum fiskibát beina
aðstoð, en tók 11 skip, sem sektuð voru
fyrir landhelgisbrot.
Sæbjörg var við gæzlu við Faxaflóa og
grennd frá byrjun janúar til vertíðarloka
og aftur um haustið til áramóta, en um
miðsumarið var skipið á síldveiðisvæðinu
norðanlands. Á árinu veitti Sæbjörg ýms-
um fiskiskipum aðstoð í 49 skipti. Þá átti
Sæbjörg þátt í, að 8 skip voru sektuð fyrir
landhelgisbrot.
María Jíilía kom til landsins 19. apríl og
var við ýmsar rannsóknir í Faxaflóa í sam-
handi við fyrirhugaða sementsverksmiðju í
maí og júní og enn fremur við fiskirann-
sóknir sunnan-, vestan- og norðanlands.
Um síldveiðitímann var skipið enn við
fiskirannsóknir allt í kring um landið, en
eftir það til áramóta var skipið aðallega við
gæzlu á Vestfjörðum. Veitti hún 6 fiski-
hátum beina aðstoð á árinu og tók eitt skip
fyrir landhelgisbrot.
Faxaborg RE 126 (109 rúmlestir) var
íeigð til landhelgisgæzlu fram í byrjun júní
°g var þá ýmist til gæzlu við Vestfirði eða
Faxaflóa. Á því tímabili veitti skipið 11
hátum beina aðstoð.
Víkingur KE 87 (37 rúmlestir) var einn-
ig leigður til landhelgisgæzlu frá því í byrj-
un júni þar til um miðjan október. Á því
tímabili veitti skipið 2 fiskibátum beina að-
stoð og tók 3 slcip fyrir ólöglegar veiðar í
landhelgi.
Hermóður, vitaskipið, var leigt til land-
helgisgæzlu frá því í janúar og þar til um
miðjan apríl og var aðallega við gæzlu í
Faxaflóa. Hafði hann aðallega það verkefni
að gæta veiðarfæra linubáta vestur af
Reykjanesskaga á vertíðinni, en mikið var
um ágang togaranna á mið línubátaflotans,
°g því mikil nauðsyn á því að gæta veiðar-
færanna eftir þvi sem föng voru á. Á tíma-
bilinu veitti Hermóður 3 íiskibátum beina
aðstoð.
Hrafnkell NK 100 (91 rúmlest) var leigð-
ur til gæzlu frá byrjun nóvember 1949 og
15. Skiptapar og slysfarir.
Árið 1949 var eitt hið minnsta sjóslysa-
ár, sem um getur hér við land. Á árinu
1950 varð hér mikil breyting á, því að þá
var mikið um sjóslys og fórust alls 45 ís-
lendingar, en árið áður hafði tala þeirra
íslendinga, sem fórust af völdum sjóslysa,
aðeins verið 12. Af þeim 45 sem fórust,
drukknuðu 27 með skipum, 4 féllu útbyrðis
í rúmsjó, 12 drukknuðu við land, en 2 dóu
af slysförum á skipum. Þá fórust nokkrir
erlendir sjómenn hér við land á árinu, en
ekki er vitað örugglega um tölu þeirra.
Skipatjón varð einnig óvenju mikið á
árinu, og fórust alls 12 islenzk skip með
ýmsum hætti. Var samanlögð rúmlestatala
þeirra 1 338. 7 þessara skipa fórust á rúm-
sjó, 3 strönduðu og 2 sulcku eftir árekstur
við önnur skip.
Aulc hinna íslenzku skipa var óvenju
mikið um það, að erlend skip strönduðu eða
færust hér við land á árinu og er talið, að
alls hafi 7 skip að rúmlestatölu 12 275 far-
izt á ýmsan hátt við strendur landsins. Voru
4 þessara slcipa frá Bretlandi, en 1 frá
hverju eftirtalinna landi: Þýzklandi, Rúss-
landi og Noregi.
Mikið hefur verið unnið að því af hálfu
Slysavarnafélagsins á undanförnum árum,
að bæta aðstöðu til björgunar mannslífa úr
sjávarháska og hefur áunnizt mikið í því
efni. Samkvæmt upplýsingum Slysavarna-
félagsins mun 159 mannslífum hafa verið
bjargað úr sjávarháska á árinu 1950 og þar
af 105 beint fyrir tilstilli og með tækjum
Slysavarnafélagsins.
fram í miðjan janúar 1950. Var báturinn
við gæzlu i Faxaílóa fyrst, en síðar við
Suður- og Austurland.
Enn var nokkuð um það, að tundurdufla
yrði vart við strendur landsins og einnig
ralc á land nokkur dufl. Voru hafðir menn
til þess sérstaklega að gera dufl þessi óvirk,
en alls voru gerð óvirk á árinu 28 dufl, en
einu dufli var sökkt.