Ægir

Ukioqatigiit

Ægir - 15.12.1959, Qupperneq 30

Ægir - 15.12.1959, Qupperneq 30
28 ÆGIR — AFMÆLISRIT bragð, og ketið máske ekki upp á það kröftug- asta, en þegar svona drekar taka öngulinn, skrokkar, sem eru 50—60 kr. virði, þá má með réttu segja að hlaupið liafi á snærið. Þessi veiði mun reynast hin ódýrasta, sem mótorbátar geta stundað, þar eð olíu þarf ekki að eyða meðan á veiðinni stendur. Sjóhrakningar. Ég hef nú blaðað gegnum tíu fyrstu ár- ganga Ægis og tínt til sitthvað, sem fróð- legt er að lesa. Þessi samtíningur er að vísu æði sundurlaus, en hann varpar þó ljósi á ýms mál, sem ofarlega voru á baugi hjá þjóðinni á þessum árum, að sjálf- sögðu einkum þau, sem snertu fiskveiðar og útgerð. En hér verður látið staðar num- ið. Þó finnst mér, þegar ég les þetta yfir, sem eitt skorti á: það er engin frásögn af sjóslysum eða hrakningum á sjó. Barátta sjómonnsins við Ægi ber ætíð svip síns tíma, þeirra tækja sem hann hefur yfir að raöa. Hún var öðruvísi hjá sjómanninum, sem reri til fiskjar á opnum róðrabáti, en þeim sem sækir á fjarlæg djúpmið á nú- tímatogara búnum öllum siglingatækjum. Þess vegna er sjóslysa- eða hrakningasaga þjóðlífsmynd, sem sýnir okkur aðstæður og aðbúnað eins og hann var þegar sagan gerðist. Ég ætla því að ljúka þessum pistli með frásögn eftir Bjarna Sæmundsson af hrakningum Grindvíkinga 24. marz 1916. Hún birtist í ágústblaði Ægis sama ár. Hann mun verða mörgum Grindvíkingum minnisstæður föstudagurinn fyrsti í einmán- uði 1916. Að morgni þess dags var logn og blíða og nærri frostlaust um allt Suðurland og sjór ládauður. Var því þá almennt róið til fiskjar. Grindvíkingar voru alskipa um miðmorguns- leytið, 24 skip, og lögðu lóðir sínar í dýpstu fiskijeitum, því að útlit var liið bezta um veð- ur. Ýmsir áttu og net úti og vitjuðu þegar um þau, er þeir höfðu lagt lóðir sínar. Að því búnu fóru þeir að vitja um þær. En þegar menn höfðu dregið fjórða hlut til helming lóðanna, kl. um hálf ellefu, brast á afar snögglega, „eins og byssuskot“, og eiginlega án nokkurs veru- legs fyrirboða, ofsaveður af norðri, svo ekki varð við neitt ráðið. Dokuðu sumir nokkuð við til að sjá, livort ekki mundi bráðlega draga úr mesta ofsanum, en svo vildi ekki verða og sáu menn þá, að ekki var til setunnar boðið og skáru því frá sér lóðir sínar og bjuggu sig til að leita lands, ef kostur væri. Að „berja“ með árum var ekki viðlit og reyndu menn því að setja upp segl og sigla þangað sem tæki. En það gekk ekki greitt. Þó að djúpmið Grindvíkinga séu ekki langt undan landi, 4—6 sjómilur, eða litlu meira, og veðrið stæði hér um bil beint af landi, þá gerð- ist sjór brátt stórvirkur. Þar við bættist hörku- frost og barlestarleysi bjá flestum, því að afli var mjög lítill, nema hjá þeim, er vitjað liöfðu um net sín, svo að skipin þoldu ekki nema hið allra minnsta af seglum (þríhyrnur og fokku- bleðla). Því næst segir frá baráttu þessara 24 báta til að ná landi. Fjögur skip náðu lendingu sinni, en 16 náðu langi hér og þar á ströndinni frá Reykjanestá og austur að Krýsuvíkurbergi. Fjögur þeirra brotnuðu í lendingu, þó án þess að tjón yrði á mönn- um. Síðan heldur frásögn Bjarna áfram: Nú voru eftir 4 skip, öll úr Járngerðarstaða- hverfi, þau sem dýpst höfðu róið, eða höfðu minnsta seglfestu; þau náðu ekki nær en undir Skarfasetur (Reykjanestá evstri). Eitt þeirra ætlaði að freista að ná lendingu í Kerlingar- bás undir Reykjanesvita, en náði ekki svo langt og hrakti undan. Tveim hefði ef til vill tekizt að lileypa upp í Skarfasetur og bjarga mönnunum; fjórða náði aldrei svo langt. Rar þá um sama leyti svo til að það sást til skips, ekki mjög langt undan, út og suður af Skarfa- setri. Það var kútterinn „Esther“ úr Reykjavík, skipstjóri Guðbjartur Ólafsson. Hafði hann komið austan af Selvogsbanka um daginn full- ur af fiski og ætlaði til Reykjavíkur, en er hann kom á móts við Stafnnes, var veðrið orðið svo mikið, að liann sneri við til þess að leita sér skjóls í Grindavíkursjó. Kom hann nú þarna eins og kallaður, þar sem öll von virtist annars úti, og tóku nú öll skipin það ráð að leita út til hans og héldu því undan sjó og veðri til hafs og gekk nú ferðin greitt þótt livorki væri siglt né róið, veðrið og straumurinn nægðu. Þegar „Esther" varð vör við ferð skipanna, felldi liún þegar forseglin, sneri upp í og hafði þegar allan viðbúnað til þess að taka á móti hinum bágstöddu skipuin. Var það ekki vanda- laust verk, þar sem hún var stödd langt úti á hafi, hér um bil mitt á milli Eldeyjar og lands, á Eystrastreng Reykjanesrastar, í stórsjó, stór- viðri og hörku frosti, svo að varla varð við neitt ráðið og kútterinn undir sífelldum áföll- um.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168

x

Ægir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.