Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.03.1951, Síða 47

Tímarit lögfræðinga - 01.03.1951, Síða 47
Þjófamark (brennimark) samkvæmt íslcnzkum löyum 20 hafa verið talið, enda má vera, að sú regla hafi verið komin á áður. Nærri má geta, að þeir menn, sem brennimerktir höfðu verið á ennið, hafa átt erfitt uppdráttar um vinnu, því að þeir báru á sér merki um brot sitt, svo að fáir hafa viljað hafa þá á heimili sínu. Flakk og stuldir hafa því orðið hlutskipti þeirra, og þeir hafa margir verið taldir hættu- legir menn. Sá, sem einu sinni hafði fengið dóm fyrir stór- þjófnað eða þrisvar fyrir smáþjófnað, hefur verið þessu hlutskipti ofurseldur, því að hvort tveggja skyldi fá þjófa- markið á enni sér. Fyrir því var svo boðið í tilsk. 19. nóv. 1751, að alla þá, sem dæma skyldi til hýðingar við staur og til brennimerkingar, skyldi einnig dæma til ævilangrar refsivistar. Þetta hefur tekið til þeirra, sem sekir urðu um fyrsta sinni framinn stórþjófnað og öðru sinni fram- inn smáþjófnað, þótt ekki væru þeir merktir á enni. Þetta hefur þó sjálfsagt þótt nokkuð hart að gengið, því að svo var mælt í konungsbréfi 14. apríl 1759, að ekki mætti full- nægja dómum um hýðingu við staur og brennimerkingu, fyrr en fenginn væri úrskurður konungs um það, hvort dómi skyldi‘fullnægja eða ekki. Mátti þá ákveða hverju sinni, hvort brennimarka skyldi sökunaut eða ekki. Með tilskipun 27. apríl 1771 var loks svo mælt, að dauðarafs- ing fyrir sérstaklega illkynjaðan þjófnað skyldi úr lögum numin, en að þeir, sem áður skyldu hljóta dauðarefsingu, skyldu eftirleiðis fá hýðing við staur, brennimark á enni og ævilanga refsivinnu í járnum. Jafnframt var svo ákveð- ið, að ekki skyldi brennimerkja þá aðra, sem dæmdir yrðu til hýðingar við staur og ævilangrar refsivinnu í járnum. Þessar reglur giltu, þar til er tilskipun 20. febr. 1789 kom í gildi. Frá þessu tímabili eru nokkrir lögmannsdómar, þar sem dæmt er brennimark. Árið 1737, 16. júlí, hafði Bjarni nokkur Jónsson verið dæmdur á Heggsstöðum í Borgarfjarðarsýslu fyrir fjórða sinni framinn þjófnað til hýðingar við staur, brennimerk- ingar og ævilangrar refsivinnu í járnum á Brimarhólmi.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.