Tímarit lögfræðinga - 01.04.1954, Blaðsíða 28

\ .
áfrýjun þeirrar ákvörðunar eftir reglum um kæru í opin-
berum málum“. Ætla verður að þetta ákvæði taki til fé-
vítis almennt, nema annars sé sérstaklega getið í lögum
þeim, sem um févíti fjalla. Á þessu stigi kemur skyld-
leikinn á milli févítis og refsingar sérstaklega glöggt í
ljós.
Það, sem hér hefur verið sagt um innheimtu og afplán-
un févítis, á að sjálfsögðu því aðeins við, að skyldu sé
ekki gegnt, því að eins og áður er sagt, kemur ekki til inn-
heimtu né afplánunar févítis, eftir að skyldu hefur verið
fullnægt. Ef skyldu væri fullnægt, eftir að byrjað er að
afplána févíti, virðist og afplánun eiga að hætta og kæmi
þá eigi til frekari varðhaldsvistar.1)
I) Sbr. Fahlbeck, tilvitnað rit bls. 83.
90