Tímarit lögfræðinga - 01.01.1956, Blaðsíða 29

ÁRNI TRYGGVASON, liæstarcttardóniari:
Samstarf dómara og málflutnings-
manna til eflingar réttarmenningu.
Á þingi norrænna laganema og ungra lögfræðinga (Nordiska
Juriststámman), sem haldið var í Lundi í Svíþjóð á síðastliðnu
vori, ílutti ég fyrirlestur, sem nefndist „Samstarf dómara, mál-
flutningsmanna og íræðimanna til eflingar réttarmenningu.'1 Hér
birtist sá hluti fyrirlestursins, sem fjallar um samskipti dómara
og málflutningsmanna, en þó hefi ég bætt við nokkrum tilvitn-
unum í fræðirit. Hins vegar er hér sleppt inngangi og niðurlagi
fyrirlestursins, sem var almennara efnis, svo og meginhlutanum,
sem íjallaði um samskipti dómara og fræðimanna, en um það
efni hefur verið ritað nokkuð hér i tímaritið af mér og Einari
heitnum Arnórssyni.
--------Hjá sumum dómurum mun gæta þeirrar skoð-
unar, að stundUm auðveldi starf málflutningsmanna fyrir
rétti dómurunum það síður en svo að komast að réttri
niðurstöðu máls. Þeir segja sem svo, að þjóðfélagið hafi
viðurkennt þennan starfsmannahóp, málflutningsmennina,
til að starfa í þágu réttarins, en það sé ekki starf í þágu
réttar, heldur óréttar, ef þeir torveldi dómurunum, sem
eiga að finna rétta úrlausn máls, starf þeirra. Þótt ekki
sé litið til hinna sjaldgæfu tilvika, þegar málflutningur-
inn felur í sér lagabrot, eins og nánar verður vikið að
síðar, þá vilji það æði oft við brenna, að málflutningurinn
sé svo einhliða hjá málflutningsmönnum á báða bóga, að
dómarar verði að gæta sín að láta ekki villa sér sýn. Og
23