Tímarit lögfræðinga - 01.01.1956, Blaðsíða 54

áttu uppruna í Noregi, voru flestallir friðlausir í þeim
fylkjum, sem þeir komu úr, og líkt mun hafa verið ástatt
um fjölda þeirra, er komu úr mörgum þjóðfélögum fyrir
vestan haf. Næstum allir voru þeir fullkomnir fjandmenn
Haraldar hárfagra og áþjánar hans, en Haraldur vai’ þess
ekki megnugur, að boia þá undir sig, þótt feginn hefði vilj-
að. Um afstöðu Islands til Noregs, fórust dönsku ríkis-
stjórninni þá líka altöðruvísi orð fyrir Fasta alþjóðadóm-
stólnum í Ilaag í Grænlandsmálinu. Þar segir hún í 2.
skriflegu sókn sinni:
„Þeir Norðmenn, sem á 9. og 10. öld fóru úr Noregi, til að
setjast að á Islandi, og sem fóru þaðan til Grænlands, sköp-
uðu ekki neina nýlendu fyrir Noreg, heldur stofnuðu ásamt
útflytjendum frá öðrum Norðurlöndum og frá íriandi
sjálfstæð þjóðfélög, sem stóðu um þrjár aldir fullkomlega
óháð Noregi og hinu norska konungsvaldi."1) Er Græn-
landsmálið stóð yfir, var danska stjórnin enn ekki fallin frá
því, að Grænland hefði verið sjálfstætt lýðveldi í fornöld.
Við verðum enn að staldra við tvö atriði í ræðu Lann-
ungs. Hann sagði:
„Grænland hefir aldrei verið féflett, og það hefir heldur
aldrei verið markmið dönsku stjórnarinnar, að græða á
því.“
Þetta er ekki satt. Kaupþrælkunin og átthagabandið
(sem Rússakeisari leysti af þegnum sínum á öldinni sem
leið) stendur hvorttveggja enn á Grænlandi, og með kaup-
þrælkuninni er Grænland nú féflett miskunnarlaust sem æ-
tíð fyr, síðan hún hófst. Hið einasta sanna í þessu er það, að
okurpólitík einokunarinnar hefir aldrei hvílt á hagfræði-
1) Les Norvégiens qui, aux IX'ne et X®e siécies, quittérent la
Norvége pour aller s'établir en Islande et qui, de lá, se rendirent
au Groenland, n’y céérent pas de colonies pour ie compte de la
Norvége, mais fondérent, avec d’autres émigrants venus des autres
pays scandinaves et de l’Irlande, de nouveaux groupements poli-
tiques libres qui restérent pendant trois siécles complétement
indépendants de la Norvége et du pouvoir royal norvégien." (Cour
permanente de justice internationale, Série C, No. 63, bls. 621).
48