Tímarit lögfræðinga - 01.01.1956, Blaðsíða 59

Orðin: „I politisk Henseende" mætti einnig þýða: í
iandsmálalegu eða þjóðmálalegu tilliti. En þar sem þjóð-
málin þá voru nær einvörðungu: löggjöf, dómsmál, lög-
reglumál, landvörn og utanlandsmál, mundi slík þýðing
bera að alveg sama brunni og hin, því það, að hafa þessi
mál varanlega sameiginleg fyri!r alna og óborna, var að
vera í þjóðfélaginu. En þjóðfélagið var þá þjóðin sjálf.
I þessari yfirlýsingu, fram lögðum textum, og í ræðum
formanns séndinefndar Danmerkur hjá Sþ., Hermods
Lannungs lögfræðings, í 4. nefnd Sþ., afneitar Danmörk al-
gerlega sinni gömlu kenningu um, að Grænland hafi verið
fullvalda lýðveldi í fornöld, er 1261 hafi gengið undir Nor-
egskonung, en heldur fram þeirri skoðun á réttarstöðu
Grænlands, sem ég varði í lagadeikl Óslóarháskóla 1928 og
hef altaf síðan verið að halda fram. Danska ríkisstjórnin
virðist einnig halda fram þeim skilningi á réttareðli vors
forna þjóðfélags, sem ég varði einnig þá í Ósló, og hlaut
óumdeilda viðurkenning.
Danmörk hefir hvergi gert nokkra grein fyrir því,
hvernig þessi íslenska nýlenda eða yfirráðasvæði (domin-
ion) hefur orðið dönsk. Þótt Grænland stæði með móður-
landi sínu, Islandi, kyrt undir veldissprota Friðriks VI., er
Noregur skildist frá, gat það ekki gefið Danmörk yfirráða-
rétt yfir Grænlandi. Trúboð og krambúðarstarfsemi Hans
Egedes breytti í engu réttarstöðu Grænlands, og eru allir
á einu máli um það. Eigi breytti það heldur réttarstöðu
Grænlands, þótt einveldið væri afnumið í Danmörku 1848,
en ekki í ísl. þjóðfélaginu. Allir vita, að Island hefur aldrei
glatað yfirráðarétti sínum yfir Grænlandi með neinum
þeim hætti, sem þjóðarétturinn viðui’kennir, að yfirráða-
réttur geti glatast á. Fasti alþjóðadómstóllinn komst að
Da Danmark og Norge i 1814 skiltes, forblev Grönland sammen
med Danmark" ...
„Det turde af íoranstaaende fremgaa, at Beskyldningen for
Historieforfalskning savner Grundlag" (Jyllandsposten, 28. nóv.
1954, bls. 15).
53