Tímarit lögfræðinga - 01.01.1962, Síða 61
ari, að efna til sameiginlegrar lagasetningar á takmark-
aðri sviðum, nánari samvinnu um kennslu i lögfræði
og kynningu dóma hæstarétta landanna á sameiginleg-
um vettvangi. Þessar leiðir liafa verið farnar, og að ýmsu
leyti með góðum árangri. Hér má og minna á norrænu
lögfræðingaþingin, Norðurlandaráð o. fl.
En hvað sem um þetta er, verður að telja lögbókar-
frumvarp Yinding Kruses hið mesta nytsemdar- og af-
reksverk á sviði samnorrænnar lagasetningar, og mun
það kama að góðu haldi, beint og óbeint, hvora framan-
greindra leiða sem menn kynnu að velja. Um einstök
atriði þessa brautryðjandaverks má deila, enda væri það
með lireinum ólíkindum, ef svo væri eklci. En þótt um
skoðanamismun sé að ræða, er .verkið ágætur umræðu-
grundvöllur, og margt er þar, sem naumast getur orðið
deilt um.
Loks má geta þess, að frumvarpið, og athugasemdir
við það, er gott yfirlit um helztu drætti norrænnar lög-
gjafar og lagaþróunar. Bókin hefur því erindi á því
sviði, þótt ekkert úr henni yrði að samnorrænum lögum.
Tímarit lögfræðinga
59