Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Side 9

ákvörðun á nettó rúmlestatali er dregið frá brúttó rúm-
lestatali. Fellur þetta hvorki saman við nettó eða brúttó
rúmlest, eins og reiknað er með og birt í opinberri skipa-
skrá. Verður því, þegar reglurnar koma til framkvæmd-
ar, að fá sérstaka ákvörðun um rúmlestatal hjá em-
bættismanni þeim, er annast skipamælingar, þ. e. skipa-
skoðunarstjóra.
Hámarksfjárhæðir þær, sem útgerðarmaður þarf að
inna af hendi til lúkningar á takmörkuðum kröfum,
eru 1000 guilfrankar fyrir rúmlest, þegar eingöngu
skal bæta eignatjón, en 3100 gullfrankar fyrir rúmlest,
ef jafnframt eða eingöngu skal bæta lífs- eða líkams-
tjón. Þess ber vel að gæta, að með gullfranka er bér
átt við sérstaka mynteiningu, svonefndan Poincaré
franc sem tilheyrir ekki myntkerfi neinnar þjóðar,
hvorki Frakklands né annarra ríkja. Skal hver franki
innihalda öö1/^ milligramm af gulli með 900/1000 skír-
leika. Þess er getið i skýringum á Brússelsamþykktinni,
að ríkjum, sem aðild eiga að henni, sé óheimilt að á-
kveða ábyrgðina með öðrum bætti, svo sem í eigin
mynt, miðað við gullgengi.
Samkvæmt núverandi gengi á íslenzkri krónu sam-
svarar einn gullfranki eftir lögunum tæpum 6 krónum.
Ef miðað er við 6 krónur og dæmi tekið af 500 rúmlesta
skipi, þá nemur ábyrgðin 6000 krónunr fyrir rúmlest,
eða alls 3 miljónum króna, þegar bæta þarf eignatjón
eingöngu, en 18600 krónum fyrir rúmlest, eða alls
9.300.000 krónum, ef jafnframt eða eingöngu skal bæta
lífs- eða líkamstjón. Af dæmi þessu má sjá, að hámark
ábyrgðar verður hér nriklu lægra en sanrkvænrt ábyrgð-
arreglununr frá 1963, þar senr miðað var við tvöfalt
verð skips að viðbættunr 10 af hundraði.
Þegar Brússelsanrþykktin var gerð, þóttu unrræddar
hánrarksreglur ekki geta átt við um snráskip. Abyrgðin
yrði allt of lág, ef nriða ætti við rúnrlestatal þeirra. Var
því ákveðið í sanrþykktinni, að skip undir 300 rúmlest-
Tímarit lögfræðinga
93